(Ο φάρος)
του Robert Eggers

Δύο άνδρες βλοσυροί και λιγομίλητοι επωμίζονται τη λειτουργία ενός απομονωμένου φάρου. Ο Τομ, βετεράνος ναυτικός με σκοτεινά μυστικά, φροντίζει το φως να εκπέμπει, ευθύνη που καθορίζει την ιεραρχία. Ο Έφραμ αναλαμβάνει τις ταπεινές δουλειές, νιώθοντας σταδιακά αποστροφή για τον σαρκασμό και την κυκλοθυμία του Τομ. Η απώλεια συντεταγμένων, η παράνοια και το ποτό θα πάρουν τα ηνία, καθώς το μοναχικό δίδυμο ακροβατεί ανάμεσα στο μίσος και στη συντροφικότητα. Ένας χορός παραισθήσεων και χειροπιαστού φόβου, που διαχέεται στο εκτυφλωτικό ασπρόμαυρο, αποκαλύπτοντας την πιο τρομακτική συνθήκη: την ίδια την πραγματικότητα. Μια δεσμίδα φωτός που τεμαχίζει το σκοτάδι θα αποδειχτεί πιο ανατριχιαστική και από το έρεβος.
Με τους Robert Pattinson, Willem Dafoe, Valeriia Karaman.
Έχοντας πολλά σημεία αναφοράς (από την στοιχειωμένη λογοτεχνία του Χ. Φ. Λάβκραφτ μέχρι τον «Μόμπι Ντικ» και από τον μύθο του Προμηθέα μέχρι την Έβδομη Σφραγίδα του Μπέργκμαν, αλλά και τις κλασικές παραγωγές του Βαλ Λιούτον), o Ρόμπερτ Έγκερς/ Robert Eggers εγγράφει στην ταινία του μια πληθώρα καλλιτεχνικών επιρροών. Όμως τη μεγάλη επιρροή του την άσκησε η ζωγραφική και τα ιστορικά ντοκουμέντα της ζωής των ναυτικών, της περιόδου του 1890, στοιχεία που βρήκαν το δρόμο τους στις σκηνές του φιλμ.
Για να πετύχει καλλιτεχνικά το φιλόδοξο όραμά του, ο σκηνοθέτης γύρισε το φιλμ του σε υψηλής ποιότητας ασπρόμαυρο και επέλεξε τετράγωνο κάδρο (1.19:1). Πρόθεσή του ήταν να συνδυάσει τον μινιμαλιστικό τρόμο με τη γοτθική ατμόσφαιρα του τοπίου, στη Νέα Σκωτία του Καναδά. Πέρα από την ένταση της φυσικής τοποθεσίας, ιδιαίτερη έρευνα έγινε για τον ρεαλισμό της γλώσσας, καθώς οι δυο ηθοποιοί προσέγγισαν απόλυτα τη διάλεκτο του 19ου αιώνα.
Ο Ρόμπερτ Έγκερς ξεκίνησε την καριέρα του ως σκηνοθέτης και σκηνογράφος στη στη θεατρική σκηνή της Νέας Υόρκης, προτού μεταπηδήσει στον κινηματογράφο. Το μεγάλου μήκους ντεμπούτο του στην κινηματογραφική σκηνοθεσία με τίτλο Η μάγισσα πραγματοποίησε την πρεμιέρα του στο Φεστιβάλ του Σάντανς αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές, ενώ σημείωσε τεράστια εισπρακτική επιτυχία στις αίθουσες. Η ταινία The Lighthouse, η οποία αποτέλεσε τον δεύτερο σταθμό στη φιλμογραφία του σκηνοθέτη, προβλήθηκε στο Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών στο Φεστιβάλ των Καννών, εισπράττοντας και αυτή με τη σειρά της αποθεωτικά σχόλια.

(δ.τ.)