του Damien Chazelle
(γράφει ο Σωτήρης Ζήκος)

Ταινία απολύτως σινεφίλ (για αληθινούς σινεφίλ αντοχής): που μας παρασέρνει στον μαγικό κόσμο των κινηματογραφικών γυρισμάτων στο Χόλιγουντ μιας άλλης εποχής και τα ενδιάμεσά τους: τις απατηλές λάμψεις της ματαιοδοξίας, τα οργιώδη πάρτι, τις εξτρίμ εμφανίσεις, τις επικές πρεμιέρες, τα κουτσομπολιά για τους διάσημους, τα απανωτά ειδύλλια και τους χωρισμούς, τις ανόδους στα αστέρια και τους ξεπεσμούς... 
Στην ουσία πρόκειται για τρεις ταινίες στη συσκευασία της μίας, που διαπλέκονται καθώς αφηγούνται τις ιστορίες τριών βασικών χαρακτήρων και όσων τους πλαισιώνουν, των δύο σταρ ηθοποιών, την Νέλι ΛαΡόι (Μάργκοτ Ρόμπι) και Τζακ Κόνραντ (Μπραντ Πιτ) και έναν “αφανή βοηθητικό”, τον Μάνι Τόρες (Ντιέγκο Κάλβα) ο οποίος συνδέει τις παράλληλες πορείες των δύο πρώτων, σε ένα “τέλος εποχής” από τον βωβό στον ομιλούντα κινηματογράφο στο Χόλιγουντ από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 και μετά, όπου άντεξαν ελάχιστοι και εξοβελίστηκαν πολλοί και οι πιο τρανοί.

Η Μάργκοτ Ρόμπι ενσαρκώνει την Νέλι ΛαΡόι σαν γεννημένη σταρ, ένα υπερκινητικό όμορφο αγρίμι, επιρρεπής και ανθεκτική στις καταχρήσεις, αθυρόστομη και party animal, ένα “άγριο παιδί” (“τρελιάρα” στη μετάφραση των υποτίτλων), αισθησιακή χορεύτρια, με μια φυσική ομορφιά που ακτινοβολεί. Μια ενστικτώδη ηθοποιό, που παίρνει τυχαία τον πρώτο της ρόλο, αν και “χωρίς βυζιά” και τον κατοχυρώνει γιατί μπορεί να εκφράσει βουβά οποιοδήποτε συναίσθημα στην κάμερα, ακόμη και να ελέγχει τα δάκρυά της. Μια ατίθαση περσόνα και τολμηρό θηλυκό, που βάζει κάτω τα δειλά αρσενικά παλεύοντας μόνη με το φίδι, κάποια που κατάφερε να “σηκώσει το μπόι της” σε όσους την υποτιμούν, αυτή που όταν ήτανε μικρή την θεωρήσανε κοντή και κάποτε χοντρή, που στο απόγειο της δόξας της θα γίνει ερωμένη μιας λεσβίας (από ευγνωμοσύνη;) ενώ σαν κόρη έδωσε κάθε ευκαιρία στον ηλίθιο πατέρα της. Μια λατρεμένη σταρ μιας εποχής η οποία σταδιακά θα εθιστεί στον τζόγο, μια φύση ατίθαση που αδυνατεί να συμβιβαστεί με τα νέα ήθη “για να σωθεί” και τολμάει να ξεφτελίσει όσους ισχυρούς την περιφρονούν. Μια γυναίκα με μια αυθεντική ευαισθησία που μπορεί και να πει «σε αγαπώ” σε κάποιον που της συμπαραστάθηκε και της είπε πρώτος «σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ» κι αυτή να του υποσχεθεί πως θα είναι “για πάντα μαζί” αρχίζοντας μια καινούρια ζωή και μετά να εξαφανιστεί χωρίς αντίο -για να μην τον μπλέξει στη δική της μοίρα... Κι ας χαθεί για πάντα μες στο σκοτάδι της λήθης!