της Kelly Reichardt
(γράφει ο Σωτήρης Ζήκος)

Μινιμαλιστική (αφηγηματικά) ταινία ως προς τη διαδικασία ολοκλήρωσης κάποιων μικρών πήλινων γλυπτών γυναικείων μορφών “εν κινήσει” μέχρι την παρουσίασή τους στην γκαλερί, εν μέσω ενός περιβάλλοντος συνεχούς αντί-περισπασμού της γλύπτριας με τετριμμένα καθημερινά προβλήματα. Μιας ζωής μάλλον μίζερης, μοναχικής και σε τριβές με μια δυσλειτουργική οικογένεια, που απαιτούν σχεδόν “αυτιστικές” προσπάθειες συγκέντρωσης στη δημιουργική διαδικασία... όπου και παρακολουθούμε σε μια τέτοια σκηνή την καλλιτέχνιδα επί τω έργω: να κολλάει σε μια γλυπτή κούκλα της τις προεκτάσεις των χεριών της από τους κομμένους αγκώνες, προσδίδοντάς έτσι σταδιακά στο σύνολο της μορφής την εκφραστικότητα δύο “διπλών” χειρονομιών σε “παγωμένη” κίνηση... σαν να την ζωντανεύουν!
Μέχρι την παρουσίαση στην γκαλερί όλων των γλυπτικών γυναικείων μορφών -σε διάταξη, ως εγκατάσταση ενός σύνολου έργου, σε διαφορετική πόζα και στάση και “παγωμένες” εκφραστικές κινήσεις η κάθε μία, δίπλα και πίσω και μπρος η μία από την άλλη, σαν να συνυπάρχουν στο ίδιο πεδίο και για τον ίδιο σκοπό. Ενώ γύρω τους, ακόμη και στα εγκαίνια, συνεχίζονται οι αντιπερισπασμοί της καθημερινότητας κάποιων (οικείων) επισκεπτών, που εκτρέπουν την προσοχή από την αυτοτελή ύπαρξη αυτών των έργων... ακόμη και του θεατή της ταινίας! Τόσο αληθινό!
Με πρωταγωνίστρια την Michelle Williams.