«Έχω κλάψει, για πολλές γυναίκες έχω κλάψει, μα για σένα πιο πολύ»
από το τραγούδι του Χρ. Κυριαζή

Από τα ηχεία ακουγόταν ήδη ο AI Wilson στο Snake, όταν η σερβιτόρα- μια αποτυχημένη χειρίστρια Η/Υ, με ύψος 1.70 συμπεριλαμβανομένων και των τακουνιών- έφερε τα δεύτερα ποτά. Ένα Jack Daniels για μένα και ένα Dewars με Cola για την Έλλη. Ο χώρος ήταν ένα από τα νέα Dancing Club, που καταφέρνουν να αναμειγνύουν το Techno, με τον Bob Marley και τον Κυριαζή χωρίς καμιά απολύτως ενοχή. Η Έλλη άναψε ένα από τα Peter Styvensant της, έριξε μια ματιά στο φεγγάρι (πανσέληνος του Σεπτεμβρίου) και γύρισε προς τη μεριά μου.

-Σίγουρα είδες την Casablanca προχθές στο Mega Channel είπε, αφού δοκίμασε το ποτό της.. Είχαμε μόλις τελειώσει μια ανιαρή συζήτηση και η αλλαγή που έκανε κάθε άλλο παρά ευχάριστη προμηνυόταν. Η ώρα είχε ήδη πάει δύο και η Πολωνέζα λογίστρια, που έβγαζε το ψωμί της χορεύοντας πάνω στο μπαρ, είχε κατέβει να ξεκουραστεί, πίνοντας την Lucozade της.

-Φυσικά, της απάντησα, εξάλλου είναι μια από τις ταινίες που αγαπώ ιδιαίτερα.

-Θα μου εξηγήσεις, τότε γιατί ο Ρικ αφήνει την Ίλζα να φύγει στο τέλος, ρώτησε. Την ίδια στιγμή ο ευφυής DJ αποφάσιζε να γνωρίσει στο κοινό του (17χρονες με σοβαρά προβλήματα αϋπνίας) την ανύπαρκτη γοητεία της Ελληνικής Ποπ Σκηνής.

-Πριν ασχοληθούμε με τον Ρικ, νομίζω ότι πρέπει να ξεκινήσουμε από το κλίμα της ταινίας. Η ταινία διαδραματίζεται μεσσα σ' ένα κόσμο γεμάτο κινδύνους, χωρίς καμιά σταθερά. Μην ξεχνάς ότι η Καζαμπλάνκα δεν είναι παρά ένας σταθμός σε μια συνεχή πορεία φυγής, για τους κυνηγημένους πρόσφυγες του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Ένας προθάλαμος απόδρασης και ένα επικίνδυνο παρελθόν.

-Έξαλλου και η Ίλζα έρχεται κυνηγημένη και αυτή μαζί με τον άνδρα της, έτσι δεν είναι; Αναρωτήθηκε η Έλλη.

-Σωστά μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο λοιπόν, ο Ρικ και το café του είναι το σημείο που τέμνονται όλες οι διαδρομές για τους προσωρινούς κατοίκους της πόλης. Ο Ρικ είναι ο μόνος σταθερός πόλος σ’ ένα χώρο που συνεχώς μεταβάλλεται και σε έναν κόσμο που βρίσκεται συνεχώς σε κίνηση.

-Όχι όμως και πολύ σταθερός ο ίδιος, μου απάντησε η Έλλη, με ένα τόνο σαρκασμού στη φωνή της. Αναφερόταν φυσικά στη σκηνή που ο Ρικ είναι μεθυσμένος, στην πρώτη του συνάντηση μετά τον χωρισμό τους με τη Ίλζα.

-Νομίζω ότι είσαι λίγο σκληρή μαζί του. Μην ξεχνάς ότι η Ίλζα τον έχει εξαπατήσει προηγουμένως. Και ότι παρόλα αυτά εξακολουθεί να’ ναι ερωτευμένος μαζί της. Άρα η συμπεριφορά του είναι φυσιολογική, άσχετα αν έρχεται σε σύγκρουση με την προηγούμενη εικόνα του.

-Κοίταξε, συνέχισα, μπορεί να εμφανίζεται μέσα στην ταινία σαν κυνικός, απόμακρος και λίγο σκληρός απέναντι στις γυναίκες αλλά αυτό συμβαίνει γιατί πριν ήταν τελείως άλλο πρόσωπο. Έχει γίνει όλα τα προηγούμενα γιατί έχει αρνηθεί τον προηγούμενο εαυτό του.

-Πάντως τα πράγματα δεν είναι και πολύ σταθερά για τον Ρικ. Αρκεί η επανεμφάνιση της Ίλζας, για να καταρρεύσει όλη η εικόνα του σκληρού και εγωιστή, παρατήρησε η Έλλη.

- Έχεις δίκιο, ξέρεις έχω την εντύπωση ότι η ταινία είναι διαχρονική, ακριβώς γιατί μιλά για πράγματα που έχουμε όλοι ζήσει. Για την αναστάτωση που προκαλεί ο έρωτας, για την εγκατάλειψη, για την αξιοπρέπειά του χάνεται μόλις εμφανισθεί το πρόσωπο που μας ενδιαφέρει για τις σκληρές στιγμές της μοναξιάς, για τον χαμένο συναισθηματισμό μας.

-Νομίζω ότι φιλοσοφείς, παρατήρησε με χαμόγελο.

-Μάλλον έχεις δίκιο, απάντησα. Ας συνεχίσω λοιπόν: Όταν  την ξαναβλέπει αντιλαμβάνεται το πόσο ευάλωτος είναι στην παρουσία τους. Αισθάνεται ότι η Καζαμπλάνκα είναι ένα χώρος που πλέον δεν τον προστατεύει. Ότι δεν μπορεί να συνυπάρξει μαζί της στην ίδια πόλη. Κάποιος λοιπόν πρέπει να φύγει η Ρικ ή η Ίζλα.

-Και γιατί δεν φεύγουν μαζί; εξάλλου έχει ο Ρικ αυτή την ευκαιρία, παρατήρησε η Έλλη.

- Ο Ρικ πλέον έχει πάψει να ‘ναι αυτός που ήτανε. Ανακάλυψε ότι δεν μπορεί να υποκρίνεται ότι οι αξίες του παραμένουν σταθερές και αναλλοίωτες ότι δεν μπορεί να εξαπατήσει το σύζυγο της Ίλζας και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να ξεγελάσει τον εαυτό του. Νομίζω ότι αντιλαμβάνεται ότι η Ίλζα δεν είναι ερωτευμένη μαζί του. Δεν ξεχνά ότι δεν έρχεται στο ραντεβού τους, επικαλούμενη τις υποχρεώσεις της απέναντι στον σύζυγο της. Ο έρωτας απαιτεί θυσίες και ρίσκα και αυτή, δεν έχει πάρει κανένα το καταλαβαίνει αυτό.

-Βρίσκεται λοιπόν ο Ρικ, συνέχισα, σε μια θέση ηθικής ανωτερότητας απέναντι στην Ίλζα. Η εσωτερική λάμψη που τον συνοδεύει, από ένα σημείο και μετά, οφείλεται στο ότι έχει ξεπεράσει τις αμαρτίες του, αφού προηγουμένως έχει κυλιστεί στο βούρκο τους. Είναι ένα πρόσωπο που έχει υπερβεί τα ανθρώπινα πάθη, αφού προηγουμένως τα έχει βιώσει έντονα. Η άρνηση του να φύγει μαζί της, η γενναιοδωρία της στάσης του- δεν είναι παρά η τελική απόδειξη ότι έχει κατακτήσει την εσωτερική του ηρεμία.

Στο μεταξύ ο DJ είχε τελειώσει την περιπλάνηση του στα αβαθή νερά της ελληνικής μουσικής σκηνής και επιχειρούσε βουτιές στα βαθιά της Latin επιλέγοντας το El Rey Del Timbal.
-Έχω την εντύπωση ότι ερμηνεύεις όλη την ταινία από την πλευρά του Ρικ. Για σένα δεν έχουν καμιά απολύτως σημασία τα συναισθήματα της Ίλζας μου απάντησε η Έλλη. Το βλέμμα σου πάνω στα πρόσωπα είναι μισογυνικό. Νομίζω δεν μπορούμε να συζητήσουμε, γιατί κοιτάμε την ταινία από άλλες οπτικές γωνίες.

-Θυμάσαι ποια είναι η τελευταία φράση της ταινίας, με ρώτησε.

Είχα ήδη σηκωθεί βλέποντας ότι η πίστα είχε αδειάσει από τις 17χρονες (μάλλον πρέπει να λύθηκαν τα προβλήματα αϋπνίας τους με την Ελληνική Ποπ σκηνή, σκέφτηκα) και ήμουν αποφασισμένος να σταματήσω τη συζήτηση.

-«Νομίζω ότι αυτή είναι η αρχή μιας υπέροχης φιλίας» της απάντησα. Από τα ηχεία ακουγόταν η Celia Cruz, παρέα με τους Sonora Matancera, στο τραγούδι Mambo Del Apos….

Υ.Γ. Το όνομα Casablanca θα μπορούσε να’ ναι, εκτός από τίτλος ταινίας και το όνομα ενός Club….

Δημήτρης Μπάμπας