(Βερολίνο, η συμφωνία μιας μεγαλούπολης)
του Walther Ruttmann

Η περιγραφή μιας ανοιξιάτικης μέρας στο Βερολίνο, από την αυγή έως αργά τη νύχτα. Μια ταινία για την πόλη, με πρωταγωνίστρια την πόλη, όπου οι άνθρωποι, οι κινήσεις τους και οι κατασκευές τους, αποτελούν τις συντεταγμένες της.
«Δεν ήθελα να κάνω απλά ένα κολάζ εικόνων, αλλά κάτι που να μοιάζει με τη δομή μιας περίπλοκης μηχανής που αρχίζει να λειτουργεί μόνο όταν κάθε μικροσκοπικό της κομμάτι έχει μονταριστεί σωστά με το επόμενο», δηλώνει ο  Walther Ruttmann.
Το Βερολίνο την εποχή εκείνη ήταν μια πόλη που γνώριζε βιομηχανική ανάπτυξη, συνοδευόμενη με τα φαινόμενα της αστυφιλίας, του συνωστισμού, της φτώχειας των κατώτερων τάξεων. Ο Ruttmann σκιαγραφεί την ζωή της μεγαλούπολης σαν έναν ζωντανό οργανισμό που έχει τον δικό του ρυθμό. Αγουροξυπνημένος το πρωϊνό, πολυάσχολος όλη τη μέρα και διασκεδάζοντας το βράδυ πριν πάει για ύπνο. Παράλληλα ακολουθεί μια δομή παρόμοια με αυτή των συμφωνικών έργων κλασσικής μουσικής. Για να πετύχει την ατμόσφαιρα της αγχωτικής ζωής χρησιμοποιεί βιαστικές, σύντομες σκηνές, μια πρωτόγνωρη τεχνική για την εποχή εκείνη. Το σίγουρο είναι ότι ο θεατής δεν χάνει το ενδιαφέρον του έως και το τελευταίο λεπτό. Ο Ruttmann χρησιμοποιεί την κάμερα σαν σημειωματάριο και δένει χιλιάδες κομμάτια /αναμνήσεις του αστικού τοπίου και της καθημερινότητας δημιουργώντας ένα ποιητικό αποτέλεσμα.

(δ.τ)