(Το λιμάνι των αποκλήρων)
του  Marcel Carné

Τον προάγγελο των φιλμ νουάρ αλλά και ένα τυπικό δείγμα του γαλλικού ποιητικού ρεαλισμού αποτελεί το ατμοσφαιρικό και πεσιμιστικό δράμα «Το λιμάνι των απόκληρων», που σκηνοθετεί ο Μαρσέλ Καρνέ.
Ο Ζαν, λιποτάκτης του γαλλικού στρατού, φτάνει στο λιμάνι της Χάβρης με την ελπίδα να ξεφύγει από το βασανιστικό παρελθόν του και να ξεκινήσει μια καινούρια ζωή στην Αμερική. Το πεπρωμένο όμως έχει άλλα σχέδια γι' αυτόν και τον οδηγεί σε ένα μπαρ. Εκεί γνωρίζει τον έρωτα στο αθώο πρόσωπο της νεαρής Νελί, έρωτα που, σε συνδυασμό με τη διάθεση να βοηθά τους άλλους, θα τον μπλέξει στα δίχτυα του υποκόσμου που δρα στο ομιχλώδες λιμάνι.
Με τους  Jean Gabin, Michel Simon, Michèle Morgan.
Ο Luc Sante γράφει ότι η ταινία "διαθέτει σχεδόν όλες τις ιδιότητες που κάποτε ήταν συνώνυμες με την ιδέα του γαλλικού κινηματογράφου. Ο Gabin είναι ο αρχετυπικός σκληρός, τόσο εικονικός όσο ο Μπογκάρτ όταν υποδύεται τον Sam Spade. (...) Τα θολά φώτα, τα υγρά πλακόστρωτα, οι λεύκες δίπλα στο δρόμο έξω από την πόλη, η φιλοσοφική βαρύτητα που έχουν οι περιφερειακοί χαρακτήρες, η ιδέα ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι πιο σημαντικό από το πάθος - τέτοια πράγματα καθόρισαν κάποτε έναν εθνικό κινηματογράφο που μπορεί να επισκιάστηκε από το Χόλιγουντ όσον αφορά την εμβέλεια και το κέρδος, αλλά στάθηκε πάντα ψηλότερα όσον αφορά τη χάρη, την ομορφιά και τη δύναμη."

(δ.τ)