του Kim Rossi Stuart

Αφηγούμενος την ιστορία ενός οικογενειακού δράματος μέσα από το βλέμμα ενός μικρού παιδιού και δίνοντας ένα ισχυρό συναισθηματικό τόνο, ο Kim Rossi Stuart στην πρώτη του ταινία αποφεύγει να διολισθήσει στις ευκολίες της τηλεοπτικής σαπουνόπερας.
Ένα σημαντικό γεγονός έχει αλλάξει την ζωή του 11χρονου Tommy, της μεγαλύτερης αδελφής του Viola και του πατέρα τους Renato: η σημαντικότερη γυναίκα της ζωής τους –η μητέρα των δύο παιδιών και η σύζυγος του Renato του εγκατέλειψε. Παρ’ όλες τις σύντομές επιστροφές της στην οικογενειακή εστία, είναι ουσιαστικά απούσα από την κοινή οικογενειακή ζωή. Ο πατέρας προσπαθεί να διατηρήσει την οικογένεια παλεύοντας παράλληλα να επιβιώσει οικονομικά. Και οι τρεις έχουν σχηματίσει μια παράξενη οικογένεια όπου χαρακτηρίζεται από μια ποικιλία συναισθημάτων: οργή, μοναξιά, μια αίσθηση αποτυχίας. Ωστόσο χάρη στο ενδιαφέρον του ενός για τον άλλο, κατορθώνουν να επιβιώνουν: είναι η αγάπη που τους ενώνει και τους κρατά μαζί.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Kim Rossi Stuart έχει ένα ενδιαφέρον και πλούσιο σε εμπειρίες παρελθόν σαν ηθοποιός σε ταινίες των Jean-Jacques Annaud, Michelangelo Antonioni, Roberto Benigni, Gianni Amelio Michele Placido. Για την μετάβαση από την ηθοποιία στην σκηνοθεσία δηλώνει: «Ήταν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία, πολύ πολύπλοκη, αλλά πολύ δημιουργική. Είναι σαν ένας τοκετός. Νομίζω ότι αν θέλεις να γίνεις σκηνοθέτης πρέπει να εντρυφήσεις στο περίπλοκο, στη δύσκολη εμπειρία . Αυτό έκανα».
Και συνεχίζει αναφερόμενος στη δημιουργία της ταινίας: «Μεταξύ 17 και 20 ετών έγραψα το σενάριο, όμως δεν κατάφερα να κάνω την ταινία. Μ’ ενδιέφερε περισσότερο το επάγγελμα του ηθοποιού και αυτό μου επέτρεψε να μελετήσω το πώς εργάζονται οι σκηνοθέτες. Στην παιδική ηλικία ότι συμβαίνει σου σημαδεύει για πάντα τη ζωή. Απ’ αυτή την οπτική το θέμα έχει μια παγκόσμια απήχηση. Ήθελα να αφηγηθώ μια ιστορία δυστυχίας ενός νεαρού αγοριού που δε απολαμβάνει την παιδική ανεμελιά, αλλά υποφέρει και αισθάνεται μόνος. Παρόλα αυτά να αποφύγω να είμαι μονόπλευρός και προσπάθησα να κάνω την ταινία στο πρώτο της μέρος να είναι σαν κωμωδία».
Η ταινία βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Καννών με το Prix Art et Essai – CICAE.