του Bruno Dumont
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

Αυτό που μετρά για μένα είναι να περιγράψω μια ιστορία με εικόνες και ήχους. Η δουλειά του σκηνοθέτη είναι πολύ κοντά σ’ αυτή ενός ζωγράφου. Ο Matisse έγραψε ότι αυτό που είναι σημαντικό σ’ ένα πίνακα δεν είναι το θέμα του, αλλά η διεύθυνση των πραγμάτων γύρω από το θέμα, οι αναλογίες των πραγμάτων. Η σκηνοθεσία είναι η ύφανση ενός υφάσματος και ο πόλεμος στη Φλάνδρα έκφραση της πάλης των επιθυμιών μας.
Η αφετηρία της ταινίας μου ήταν ο τίτλος. Αυτό έρχεται πρώτο, από εκεί ξεκινά η ιστορία. Αυτό είναι το καθοριστικό στοιχείο για την έμπνευση μου. Πέρασα απίστευτα πολύ χρόνο στη Φλάνδρα περπατώντας σε αγροκτήματα για να έχω την έμπνευση μου. Έχω μια μυστηριώδη σχέση με τη γενέθλια γη. Με συγκινεί. Από ένα κομμάτι γης, από μια μικρή λίμνη χτίζω τους χαρακτήρες της ταινίας μου.
Αν χρησιμοποίησα ντόπιους ηθοποιούς από την επαρχία είναι γιατί έχουν στην εξωτερική εμφάνιση στοιχεία που συνδέουν αμέσως διάφορες σκηνές. Η ταινία αναφέρεται στον έρωτα, στην αγάπη – είναι κάτι που το χρειαζόμουν, ήταν γραφτό μου.
Η διεξαγωγή ενός πολέμου είναι επίσης έρωτας επειδή σημαίνει ότι μάχεσαι για τη γη που κάποιος άλλος επίσης τη θέλει. Ένας άνδρας που αγαπά μια γυναίκα που αγαπά κάποιος άλλος. Εδώ, σ’ αυτήν την ταινία πρέπει να περιμένει κάποιος μιάμιση ώρα για να ακούσει τη λέξη «αγάπη». Η ταινία στο τέλος έχει μια αναλαμπή ελπίδας.
Δεν ανακατεύω τους ηθοποιούς στη δουλειά μου, δεν είναι οι σύμμαχοι μου. Απ’ αυτούς έχω υψηλές απαιτήσεις και κάποιοι απλώς εγκαταλείπουν. Σ’ αυτήν την ταινία η Adelaide Leroux συνεχώς άλλαζε το σενάριο. Είναι καλό που το σενάριο δεν ήταν σεβαστό. Προσωπικά σκοτώθηκα να το γράψω. Οι ηθοποιοί υποδύονται και ορισμένες φορές έχουν απρόβλεπτες αντιδράσεις. Δεν χρειάζονται να υποκρίνονται αρκεί να’ ναι ο εαυτός τους.
Όπως επιλέγεις τους ηθοποιούς έτσι επιλέγω και τους τεχνικούς. Ο διευθυντής φωτογραφίας έχει τις ίδιες οδηγίες, όπως και ο υπεύθυνος για τον ήχο: «μείνε σ’ αυτό που είναι φυσικό, μην επαφίεσαι στο τεχνικό». Ο φυσικός φωτισμός ήταν αναγκαίος- ο ήλιος της Φλάνδρας ήταν αρκετός –και ένα μονοφωνικός ήχος, άμεσος. Είναι αναγκαίο να δέχεσαι τα πράγματα όπως έρχονται. Επίσης χρειάζομαι τους περιορισμούς από την παραγωγή: αν μ’ έδιναν πάρα πολλά χρήματα θα χανόμουν.
Δεν προσπάθησα να κάνω κάτι που ‘ναι ιστορικά ακριβές. Η ακρίβεια των γεγονότων επαφίεται στο κοινό.. Αυτό που για μένα είχε σημασία ήταν να δουλέψω στην αίσθηση του πολέμου. Στη τηλεόραση οι θεατές είναι κουρασμένοι από τις εικόνες που μας προσφέρουν. Προσπάθησα να αναζωογονήσω όλο τον αληθινό τρόμο του πολέμου.

(αποσπάσματα από συνέντευξη τύπου στο φεστιβάλ Καννών 2006).