(Η μυστική ζωή των λέξεων)
της Isabel Coixet

Η ταινία επικεντρώνεται στην μάλλον ασυνήθιστη σχέση ανάμεσα σ’ έναν εργάτη και μια νοσοκόμα. Ο κοινός παρονομαστής σ’ αυτήν την σχέση είναι τα τραύματα –ο άνδρας (στο ρόλο ο Tim Robbins) είναι σοβαρά τραυματισμένος από ένα εργατικό ατύχημα ενώ η γυναίκα (την υποδύεται η Sarah Polley) έχει βιώσει τις βαρβαρότητες των πρόσφατων πολέμων στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
«Σε τελική ανάλυση αυτή η ιστορία είναι ένα παραμύθι. Υπάρχει μια γυναίκα της οποίας ο πόνος είναι αβάσταχτός και η οποία βρίσκει τον πρίγκιπα των ονείρων της», δηλώνει η ισπανίδα σκηνοθέτις Isabel Coixet. Ο τόνος στην ταινία είναι έντονα συναισθηματικός με πινελιές χιούμορ να ελαφρύνουν την ατμόσφαιρα. Η ταινία έχει βραβευτεί με τα τέσσερα εθνικά ισπανικά βραβεία Goya (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσία, σεναρίου, καλλιτεχνικής διεύθυνσης).
Αναφερόμενη στο τι την ώθησε για να γυρίσει την ταινία η σκηνοθέτις Isabel Coixet εξηγεί: «Παρακολουθούσα πολύ στενά τον πόλεμο στα Βαλκάνια όταν αυτός ήταν σε πλήρη εξέλιξη. Μια μέρα είχα την σφοδρή επιθυμία να κάνω κάτι: να πάω στο Σαράγιεβο. Δεν είχα το θάρρος να το κάνω, όμως από εκείνη την στιγμή άρχισα να μαζεύω πληροφορίες. Μετά ήρθε ένα ντοκιμαντέρ για το Διεθνές Συμβούλιο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανισμών, κάτι που με έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω το δράμα των γυναικών που βιώσαν αυτή την κατάσταση. Είναι αναγκαίο να μιλήσουμε γι’ αυτήν. Δεν ήθελα να μιλήσω για τον πόλεμο και την κοινωνία, αλλά για τη βαρβαρότητα που ξαφνικά κτυπά δύο γυναίκες».
Για τις στιγμές σιωπής που χαρακτηρίζουν την ταινία η Isabel Coixet δηλώνει: «Για την ηρωίδα η απουσία λόγου είναι ένας αμυντικός μηχανισμός. Όπως ο κυνισμός για τον άνδρα. Ήθελα να δημιουργήσω μια μοναδική, «αποξενωμένη» οικειότητα, που να έχει την δύναμη να ρίχνει τα τείχη που τους χωρίζουν. Ήθελα η απουσία λόγου να γίνεται ένας χείμαρρος λέξεων. Γνώρισα πολλές γυναίκες που έζησαν καταστάσεις πολύ χειρότερες απ’ αυτές της ταινίας. Αυτό που πάντα μου προκαλούσε έκπληξη είναι ότι επιβιώσαν αυτών των εμπειριών, ορισμένες απ’ αυτές προσκολλώμενες στην χαρά της ζωής».
Τέλος αναφερόμενη στον χαρακτήρα που υποδύεται η Julie Christie λέει: «Υποδύεται την Inge Genefke, μια γιατρό από τη Δανία και μια από τους ιδρυτές της οργάνωσης, η οποία εδώ και πάνω από 20 χρόνια έχει αφιερωθεί στην αποκατάσταση των θυμάτων των βασανιστηρίων και στον αγώνα ενάντια στα βασανιστήρια. Είναι μια εξαιρετική γυναίκα που τώρα ασχολείται με το Abu Grahib και το Guantanamo. Ήθελα να τη συμπεριλάβω στην ταινία γιατί όσο υπάρχουν γυναίκες όπως αυτή υπάρχει ελπίδα ότι ο κόσμος θα μπορούσε να γίνει καλύτερος».