(Προς το νότο)
του Laurent Cantet

Η ταινία διερευνά τις περίπλοκες κοινωνικές (και όχι μόνο) αντανακλάσεις του σεξουαλικού τουρισμού.
Μία παραλία, ένα ξενοδοχείο, κοκκοφοίνικες, αχυρένιες καλύβες. Μία παρέα νεαρών αγοριών που χαρίζουν την γοητεία και την τρυφερότητά τους χάριν κάποιων ευνοιών. Δύο τουρίστριες, μεσήλικες, στερημένες από έρωτα και ο πανέμορφος Legba, 18 χρονών, ο οποίος συναντιέται μαζί τους κάθε χρόνο και τους αναστατώνει τη ζωή.
Ο Dany Laferriere συγγραφέας του βιβλίου La Chair du Maitre πάνω στο οποίο βασίστηκε του σενάριο δηλώνει σχετικά με την κεντρική ιδέα: "Ο σαρκικός πόθος και το σεξ ως μια πολιτική μεταφορά έχω την εντύπωση ότι αποτελεί το βασικό στοιχείο της. Είναι κάτι εξαιρετικό επειδή σε μια κοινωνία όπου οι σχέσεις με ταξύ των τάξεων είναι τόσο τρομακτικές, όπου το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών τόσο τεράστιο, όπου η ταπείνωση, η περιφρόνηση για τους άλλους είναι τόσο έντονη, τό μόνο που μπορεί να φέρει τον ένα κοντά στον άλλο είναι ο σαρκικός πόθος. Δεν περιγράφω μια αθώα μορφή σεξουαλικότητας, αλλά τη σεξουαλικότητα ως ένα όργανο για πολιτική, κοινωνική και οικονομική εξουσία".
Ο Laurent Cantet σκηνοθέτης της ταινίας αναφέρει σχετικά: "Η ανάμειξη του θέματος της οικειότητας με αυτό της κοινωνίας πάντα μου προκαλούσε το ενδιαφέρον. Αυτό το θέμα το έχω διερευνήσει και στις δύο προηγούμενες ταινίες μου και το βρίσκω πάλι σ' αυτην την ταινία. Όμως τώρα εδώ η οικείοτητα είναι πολύ πιο έντονη, επειδή η ταινία αφορά ένα ζευγάρι. Η ταινία επισημαίνει από την μία πλευρά την κοινωνική μιζέρια και από την άλλη την σεξουαλική μιζέρια και παρατηρεί τι συμβαίνει όταν αυτές οι δύο συναντιούνται. Εξ' αρχής αυτό ήταν που προκάλεσε το ενδιαφέρον στο μυθιστόρημα: δεν έχουμε απο την μία το φτωχό θύμα και από την άλλη τους κακούς που χειραγωγούν τους άλλους".
Ο Laurent Cantet γεννήθηκε το 1961. Αφού αποφοιτά από το IDHEC το1986, σκηνοθετεί δύο μικρού μήκους ταινίες που θα βραβευτούν σε πολλά Φεστιβάλ: Tous a la manif το 1993 και Jeux de plage το 1995. Αφού σκηνοθετεί το 1997, για το τηλεοπτικό κανάλι Arte, την ταινία Les Sanguinaires, στα πλαίσια του σπονδυλωτού 2000 vu par…. ο Laurent Cantet γυρίζει, στη συνέχεια, την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Ressources humaines που προβλήκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Cantet, L'Emploi du temps, εμπνευσμένη από την πραγματική ιστορία του Jean-Claude Romand, βραβευτηκε με το βραβείο Don Quixote στο Φεστιβάλ Βενετίας το 2001. Το Vers le Sud είναι η τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του, η οποία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας το 2005.