(Γοητευτικοί ταξιδιώτες)
του Jean-Paul Rappeneau

Ιούνιος 1940. Μέσα στις χαοτικές μέρες που προηγούνται της γερμανικής κατοχής, η γαλλική κυβέρνηση δεν ελέγχει την κατάσταση. Αποφασίζεται η μεταφορά φυλακισμένων στην ελεύθερη περιοχή. Ο Φρεντερίκ, ένας νέος συγγραφέας, κρατούμενος για μια δολοφονία που δεν έχει διαπράξει, παρασύρεται από τον Ραούλ, ένα συμπαθητικό αλήτη, σε μια τρελή δραπέτευση. Οι δύο συνεργοί κατευθύνονται προς το Μπορντώ όπου υπουργοί, καλλιτέχνες και μεγαλοαστοί, έχουν βρει καταφύγιο. Ο Φρεντερίκ εκεί θα συναντήσει έναν επιστήμονα και τη βοηθό του, έναν υπουργό, έναν παράξενο άγγλο δημοσιογράφο, και κυρίως θα ξαναβρεί τη Βιβιάν, μια ηθοποιό με την οποία είναι ερωτευμένος και που εμπλέκεται με τον φόνο για τον οποίο κατηγορείται. Αυτές οι συναντήσεις και η πολυτάραχη διαμονή του εκεί. θα φέρουν τα πάνω κάτω στη ζωή αυτού του νεαρού άνδρα και τα πράγματα θα πάρουν μια απρόσμενη τροπή...
Αξιοποιώντας τα διδάγματα του λαϊκού περιπετειώδους σινεμά ο σκηνοθέτης δημιουργεί μια ταινία στην οποία συγκλίνουν διαφορετικά στοιχεία και στυλ: η κωμωδία, η ιστορική αναπαράσταση, περιπέτεια, η αγάπη, η κατασκοπεία. Το εύρος μιας τοιχογραφίας, ένα σπινθηροβόλο πνεύμα, ο ξέφρενος ρυθμός, μια ανατρεπτική και παιγνιώδης διάθεση συνιστούν κομβικά σημεία της σκηνοθετικής γραμμής.
Ο Jean-Paul Rappeneau δηλώνει σχετικά με την ταινία: "…Τριανταπέντε χρόνια μετά την πρώτη μου ταινία, επιστρέφω στην περίοδο του πολέμου, που είναι εκείνη της παιδικής μου ηλικίας. Ο,τι είδα, άκουσα, έζησα, οι ταραχές στη ζωή των συνομήλικών μου, είναι πράγματα που έμειναν βαθιά χαραγμένα μέσα μου...". Και συμπληρώνει: "Γνώρισα αυτή την περίοδο του πολέμου αν και ήμουν μικρό παιδί, και ο κεντρικός ήρωας, που τον ερμηνεύει ο Gregori Derangere, είναι κατά κάποιο τρόπο ένας αυτοβιογραφικός φανταστικός ήρωας, όσον αφορά το πώς θα μπορούσα να είχα βιώσει εγώ αυτή την περιπέτεια ! Ένας νέος άνδρας γράφει αποσυρμένος στο δωμάτιο της υπηρεσίας του, προσκολλημένος στην εφηβική του αγάπη για μια ηθοποιό που τον εμπαίζει, και, αυτή η σχέση θα τελειώσει με μια επιστροφή στην αληθινή ζωή, μέσα από μια συρροή περιστάσεων και τη συνάντηση με μια άλλη γυναίκα. Χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες, θα έλεγα ότι είναι μια μεταφορά της ζωής μου ως σκηνοθέτης. Μετά από πολλές ταινίες με ένα ή δύο κεντρικούς ήρωες, θα ήθελα να τολμήσω μια στροφή σκηνοθετώντας 'αλληλοδιασταύρωση' πεπρωμένων, ανθρώπων που πιθανόν δε γνωριζόντουσαν μεταξύ τους, αλλά οι οποίοι τελικά, περνώντας από τον έναν στον άλλο, ξαναβρίσκονται. Συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσα να αναμείξω διαφορετικά είδη. Η κωμωδία, η ιστορική αναπαράσταση, η περιπέτεια, η αγάπη, η κατασκοπεία… Η ταινία μοιάζει ακριβώς με αυτό που ήθελα να κάνω !"
Η ταινία βραβεύτηκε με το Cesar φωτογραφίας (Thierry Arbogast), σκηνικών (Catherine Leterrier, Jacques Rouxel), νέου άνδρα ηθοποιού (Gregory Derangere).

O Jean-Paul Rappeneau γεννήθηκε το 1932 στην Οσέρ. Ξεκινάει την καριέρα του στον κινηματογράφο σαν βοηθός και αργότερα ως σεναριογράφος. Ξεχωρίζουν οι συνεργασίες του με τον Louis Malle:  Η Ζαζί στο μετρό (1960), και Η ιδιωτική ζωή (1961). Το 1964 συνυπογράφει το σενάριο της ταινίας Ο τυχοδιώκτης του Ρίο  του Ρhilippe de Broca με τον Jean-Ρaul Belmondo, μια ταινία που γίνεται παγκόσμια εμπορική επιτυχία. Το 1965 θα γυρίσει την πρώτη του ταινία La vie de chateau. Σκηνοθέτης τελειομανής και με μεγάλα χρονικά κενά από την μια ταινία στην άλλη (Les Maries de l'an II, 1971, Le Sauvage, 1975, Tout feu tout flamme, 1981) το 1989 θα κάνει μια μεγάλη επιτυχία με την ταινία Σιρανό όπου ο Gerard Depardieu έχει τον κεντρικό ρόλο και το 1995 με το Ο ουσάρος στη στέγη.

(Πηγή: δελτίο τύπου)