του Michael Winterbottom
(τα σχόλια του σκηνοθέτη)

Η ΑΡΧΗ
Το εναρκτήριο σημείο της ταινίας ήταν μια ιστορία στις ειδήσεις για 58 Κινέζους μετανάστες που έπαθαν ασφυξία σ' ένα κοντέινερ στο Dover. Επίσης κατά την διάρκεια των τελευταίων εκλογών υπήρχαν πολιτικοί που είχαν μια όλο και περισσότερο εχθρική στάση απέναντι σ' αυτούς που ζητούν άσυλο και γενικότερα στους μετανάστες. Αποφασίσαμε (με τον σεναριογράφο Tony Grisoni) να βιντεοσκοπήσουμε το ταξίδι αυτών των ανθρώπων, να δούμε τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν, τα χρήματα που ξοδεύουν, τον χρόνο που απαιτείται. Μπορούν να χάσουν την ζωή τους κατά την διάρκεια αυτού του ταξιδιού. Και ακόμα και όταν φθάσουν εδώ αφήνουν πίσω τις οικογένειες τους, φίλους τους, τον πολιτισμό τους.
(...…) Στην αρχή σκοπεύαμε να χρησιμοποιήσουμε Κινέζους πρόσφυγες. Όμως δεν ήθελα να επιλέξω ανθρώπους που κάποιος θα μπορούσαν να τους δει ως πολιτικούς πρόσφυγες και έτσι να πει: "Αυτοί οι άνθρωποι θα έπρεπε να τους επιτραπεί να' ναι εδώ". Θέλαμε οικονομικούς πρόσφυγες.

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
(...…) Οι Αφγανοί πρόσφυγες στο Πακιστάν -μια χώρα που έχει τον εκπληκτικό αριθμό των 2 εκατομμυρίων προσφύγων με διαφορετική προέλευση- έφυγαν λόγω των Ρώσων, των Ταλιμπάν, των αμερικανικών βομβαρδισμών. Όμως οι λόγοι που τους οδήγησαν στο Πακιστάν είναι κυρίως οικονομικοί. Δεν φοβούνται πλέον για την ζωή τους, όπως συνέβαινε στο Αφγανιστάν. Τα τρία τέταρτα των προσφύγων στην Πεσαβάρ ζουν μέσα στην πόλη, όχι στα στρατόπεδα γύρω της. Παρ' όλα αυτοί είναι πρόσφυγες. Δεν βρίσκονται στην χώρα τους, ούτε σ' ένα μέρος όπου θα αισθάνονται ότι μπορούν να φτιάξουν την ζωή τους μαζί με την οικογένεια τους.
Η έννοια του προστατευτισμού μιας Ευρώπης μόνο για Ευρωπαίους είναι επιθετική προς αυτούς. Θα πρέπει να πούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι προσπαθούν να φτιάξουν μια καλύτερη ζωή για τους ίδιους και τις οικογένειες τους και θα πρέπει αυτό να το κάνουμε εφικτό: θα έπρεπε να τους καλωσορίζουμε. Και δεν θα έπρεπε να κάνουμε ότι κάνουμε τώρα δηλαδή να κάνουμε το ταξίδι τους όσο το δυνατό περισσότερο τρομακτικό. Ένας λανθασμένος τρόπος σκέψης λεει ότι αν τους συμπεριφερθούμε με ένα έντιμο τρόπο σ' αυτούς που έρχονται εδώ θα ενθαρρύνουμε και άλλους να έρθουν -γι' αυτό είναι καθήκον μας να συμπεριφερόμαστε άθλια. Οι φιλελεύθεροι και οι συντηρητικοί πολιτικοί, πιστεύουν ότι αν δεν είναι σκληροί, η άκρα δεξιά θα αποκτήσει δύναμη -και έτσι είναι καθήκον τους να είναι ρατσιστές.

ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΔΡΟΜΟΥ
(…...) Μ' αρέσουν οι ταινίες δρόμου και έχοντας κάνει σε DV (ψηφιακό βίντεο) το 24 Hour Party People μού φάνηκε ότι αυτή η τεχνολογία συνδυαζόμενη μ' ένα πολύ μακρύ ταξίδι θα έδινε μια νέα οπτική στο είδος. Ανεβήκαμε σ' ένα φορτηγό στην Πεσαβάρ και κινηματογραφήσαμε τα πάντα μέχρι την Αγγλία. Κατά την διάρκειά του καταγράψαμε το ταξίδι μ' ένα ύφος περισσότερο "παρατήρησης" απ' ότι θα ήταν αν χρησιμοποιούσαμε φιλμ. Παρακολουθείς τον Jamal και τον Enayattulah να κάνουν αυτό το ταξίδι και σκέφτεσαι όλους τους άλλους που το έχουν κάνει -αν τελικά ήταν αρκετά τυχεροί να φθάσουν στην Ευρώπη.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η αρχική ιδέα ήταν να κάνουμε μια ταινία πολιτικής προπαγάνδας. Είχαμε πολλά γεγονότα, αριθμούς, συνθήματα και οι θεατές θα έμπαιναν και έβγαιναν από την ιστορία -όμως όλα αυτά σταδιακά έφυγαν στην διάρκεια του μοντάζ. Είναι στην φύση της κοινωνίας που κάποιοι άνθρωποι βρίσκονται εκτός της. Είναι αλήθεια ότι σ' όλες τις εποχές υπάρχουν άνθρωποι που γίνονται τα θύματα, πάντα υπήρχαν άνθρωποι που ήταν αποκλεισμένοι.

(αποσπάσματα από συνεντεύξεις στο indieWIRE.com και στο BBC)