(Οι άγριες ψυχές)
του Raoul Ruiz

Ένα νεαρό ζευγάρι, που βρίσκεται σε αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής, είναι στο κέντρο της ταινίας.
Το 1882, η 22χρονη Τερέζ και ο αρραβωνιαστικός της Φερμέν εγκαταλείπουν τον τόπο τους και έρχονται να εγκατασταθούν στο Σατιγιόν της Προβηγκίας. Η Τερέζ θα δουλέψει σ' ένα πανδοχείο και ο Φερμέν σ' ένα σιδηρουργείο. Περιφερόμενη στην πόλη η Τερέζ γρήγορα θα προσέξει την Μαντάμ Νιμάνς, μια γοητευτική και εκλεπτυσμένη κυρία της περιοχής. Όταν θα μείνει έγκυος η Τερέζ θα επιζητήσει την φιλανθρωπία της και θα επιδιώξει να τεθεί κάτω απο την προστασία της. Γίνεται προστατευόμενη της Μαντάμ Νιμάνς, καθώς αυτή της προσφέρει στέγη και εργασία. Γρήγορα όμως η αμέριμνη γενναιοδωρία του ζεύγους Νιμάνς προς την όλο και πιο άπληστη Τερέζ θα γίνει η οικονομική καταστροφή τους, και στο τέλος ο αφανισμός τους. Μετά από αυτή την εξέλιξη η Τερέζ δεν θα είναι πια η ίδια γυναίκα.
Κεντρικό στοιχείο στη δραματική πλοκή της ταινίας είναι μια πράξη προδοσίας: όταν η νεαρή Τερέζ προδίδει την εμπιστοσύνη της Μαντάμ Νιμάνς. Η αφήγηση περιγράφει ουσιαστικά τόσο τις συνθήκες που γέννησαν την προδοσία όσο και τις συνέπειες αυτής της προδοσίας, στην ψυχή της νεαρής Τερέζ αλλά και στις σχέσεις του νεαρού ζευγαριού. Επικεντρωμένη στο πρόσωπο της Τερέζ και στις σχέσεις της, η σκηνοθεσία δεν επιλέγει να αποκαλύψει τα εσωτερικά της ψυχής της. Αντίθετα, η αφήγηση είναι γεμάτη υπονοούμενα και διφορούμενα σχετικά με τα κίνητρά της: Κρύβει τα συνασθήματα, δεν αποκαλύπτει τις προθέσεις της, κρατά τον αληθινό εαυτό της στο μισοσκόταδο. Ούτε μια στιγμή στην ταινία ο θεατής δεν μπορεί να αναγνωρίσει την αληθινή Τερέζ. Αυτό όμως που είναι σίγουρο είναι ότι αυτή η απλή κοπέλα δεν έχει μια "χλιαρή ψυχή": μεγάλα πάθη συνταράσουν το είναι της. Η ψυχή της Τερέζ είναι μια "άγρια ψυχή": σαν την φύση που την περιβάλλει έχει παραδοθεί στο άγριο παιχνίδι της επιβίωσης και της αναζήτησης.
"Απλές υπάρξεις συγκρούονται με ανώτερα πάθη, όπως η απογύμνωση του είναι ή μια μάταιη αναζήτηση": έτσι περιγράφει το ομώνυμο μυθιστόρημα του Jean Giono, ο σεναριογράφος Alexandre Astruc, ο θεωρητικός της κάμερα-στιλό, που ήθελε να το διασκευάσει για τον κινηματογράφο. Τελικά το σκηνοθέτησε ο Χιλιανός και πολιτογραφημένος Γάλλος, Raoul Ruiz, ένας πολύ γνώστης της γαλλικής κουλτούρας. Μετά τον εξαιρετικό τρόπο με τον οποίο προσέγγισε τον Μαρσέλ Προυστ στην προηγούμενη ταινία του Ο ξανακερδισμένος χρόνος, ο Raoul Ruiz αναμετράται μ' ένα απο τα πιο δύσκολα μυθιστορήματα της γαλλικής λογοτεχνίας.
Ο σκηνοθέτης Raoul Ruiz (Ραούλ Ρουίζ) γεννήθηκε στη Χιλή το 1941, τα τελευταία χρόνια όμως ζει και εργάζεται στη Γαλλία. Παραγωγικότατος με έναν τεράστιο όγκο ταινιών στη φιλμογραφία του, στην Ελλάδα μόλις το 1996 προβλήθηκε ταινία του, το Τρεις Ζωές κι Ένας Μόνο Θάνατος, με πρωταγωνιστή τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι. Το σουρεαλιστικό στοιχείο που διαπνέει την ταινία απασχόλησε συχνά τον Ρουίζ, και είναι ευδιάκριτο και στις επόμενες ταινίες του Γενεαλογία Ενός Εγκλήματος (Αργυρή Άρκτος στο Φεστιβάλ Βερολίνου) με πρωταγωνίστρια την Κατρίν Ντενέβ και Η Κωμωδία της Αθωότητας με πρωταγωνίστρια την Ιζαμπέλ Ιπέρ. Πέρα από την ενασχόληση του με τον κόσμο του παραλόγου, ο Ρουίζ καταπιάστηκε και με την μεταφορά στον κινηματογράφο γνωστών γαλλικών μυθιστορημάτων.
Οι Άγριες Ψυχές αποτελούν κι αυτές διασκευή, του ομώνυμου μυθιστορήματος του μεγάλου γάλλου συγγραφέα, σεναριογράφου και κινηματογραφιστή Jean Giono. Οι Άγριες Ψυχές αντανακλούν στον πυρήνα τους την ταραγμένη προσωπικότητα του Jean Giono, ο οποίος κατηγορήθηκε ως προδότης και συνεργάτης των ναζί. Είναι λοιπόν προφανές ότι πίσω απο την ιστορία της ταινίας, στις σκιές των εικόνων της, θα αναγνωρίσουμε το περίγραμμα μιας προδοσίας και τις τραγικές επιπτώσείς της. Η σκηνοθετική οπτική του Ruiz δημιουργεί μια σχέση ανάμεσα στη φύση -έναν κρυφό πρωταγωνιστή της ταινίας- και τα τεκταινόμενα στην αφήγηση. Υπογραμμίζοντας την αλλαγή των εποχών (και το πέρασμα του χρόνου που αυτές υποδηλώνουν) και τις συναισθηματικές μεταπτώσεις της ηρωίδας, επιλέγοντας μια πιο γραμμική αφηγηματικά σκηνοθεσία, χωρίς τις σουρεαλιστικές ανατροπές των προηγούμενων έργων του, ο Raoul Ruiz υπηρετεί το θέμα του. Παράλληλα το ύφος της ταινίας διατηρεί ακέραια κάτι από το σκηνοθετικό του παρελθόν: την εμμονή του στο διφορούμενο και το ανεξήγητο. Αυτό που σκηνοθετεί είναι οι αέναες μεταμορφώσεις μιας σκοτεινής και άγριας ψυχής.

ΑΓΡΙΕΣ ΨΥΧΕΣ/ LES AMES FORTES (2001)
Σκηνοθεσία: Raoul Ruiz
Σενάριο: Alexandre Astruc, Mitchell Hooper, Alain Majani d' Inguimbert, Eric Neuhoff
Φωτογραφία: Eric Gautier
Μουσική: Jorge Arriagada
Ερμηνείες: Laeticia Casta, Frederic Diefenthal, John Malcovich, Arielle
Dombasle, Charles Berling
Παραγωγή: MDI PRODUCTIONS, Les Films du Lendemain
Βραβεία - Συμμετοχές: Συμμετοχή στο 54ο Φεστιβάλ Καννών
Διάρκεια: 119
Έγχρωμη