(Αγάπα με αν τολμάς)
του Yann Samuell

Η Σοφί και ο Ζυλιέν παίζουν ένα παιχνίδι θάρρους. Ένα παιχνίδι που θα παίζουν σε όλη τους τη ζωή και που θα τους κάνει ικανούς για τα πάντα: τα καλύτερα και τα χειρότερα. Παραβαίνουν όλους τους κανόνες, τολμούν οτιδήποτε απαγορευμένο, γελούν, πληγώνουν ο ένας τον άλλον. Κάνουν τα πάντα εκτός από το να παραδεχτούν ότι αγαπιούνται.
Μία ολόκληρη ζωή για να αρχίσει μία ιστορία αγάπης. Και όλα αυτά για ένα παιχνίδι, ή μάλλον εξαιτίας ενός παιχνιδιού.
Ο Yann Samuell σπούδασε σκηνοθεσία στο Παρίσι. Εργάστηκε ως εικονογράφος, σχεδιαστής story board, και ως animator στις ταινίες κινούμενων σχεδίων. Είναι θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης και επίσης έχει γυρίσει 6 μικρού μήκους ταινίες. Η ταινία Jeux d' enfants είναι η πρώτη μεγάλου μήκους του και  προβλήθηκε στο Φεστιβάλ του Τορόντο 2003 και Φεστιβάλ του Telluride 2003.
Η Michele Maheux αναφέρει σχετικά με την ταινία στο κατάλογο του Φεστιβάλ του Τορόντο (2003): "Στην αρχή της ταινίας Jeux d' enfants του Yann Samuell συναντάμε τον Julien και την Sophie: είναι οκτώ χρόνων και οι καλύτεροι φίλοι, αξιολάτρευτοι ζαβολιάρηδες και στα όρια της ψύχωσης. Στις πιο σκοτεινές μέρες μιας παιδικής ηλικίας, ο Julien σιγά -σιγά συνειδητοποιεί ότι η λατρεμένη του μητέρα είναι ετοιμοθάνατη, ενώ υπερασπίζεται της Sophie στήνοντας μια παγίδα στους συμμαθητές του, που σαδιστικά την προσβάλλουν. Από αυτή την στιγμή και μετά ο Julien και η Sophie θα ανταλλάξουν για δεκαετίες φοβερές και αστείες προκλήσεις, απολαμβάνοντας με μανία να ξεπερνά ο ένας τον άλλο σε θάρρος, θράσος και επιδεξιότητα.
Βλασφημούν, προσβάλλουν τις αρχές, σταματούν την κυκλοφορία για να ανταλλάξουν ένα νεανικό φιλί και προσπαθούν να καταστρέψουν ένα- δύο γάμους. Είναι αξεχώριστοι, όπως είναι και ο έρωτας που ολοκληρωτικά μοιράζονται. Ίσως έχουν τις διαφορές τους -ο Julien λεει ότι θέλει να γίνει τύραννος όταν θα μεγάλωσε, ενώ η Sophie θα προτιμούσε να γίνει τάρτα- και ίσως ανακαλύψουν τους εαυτούς σ' άλλες σχέσεις, καθώς διασχίζουν την εφηβεία και γίνονται ενήλικες, ωστόσο είναι καθαρό ότι είναι γραφτό να είναι μαζί. Παρόλα αυτά εξαιτίας του "παιχνιδιού" τους (ένας εμμονοληπτικός ανταγωνισμός που φαίνονται ανίκανοι να τον τερματίσουν) θα παραμείνουν τσακωμένοι αν και μεγαλώνουν μαζί.
(…...) Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Samuell είναι τόσο πρώιμα ανεπτυγμένο όσο και οι κεντρικοί του χαρακτήρες. Έχοντας ασκηθεί τόσο στην σκηνοθεσία όσο και στις γραφικές τέχνες, ο Samuell χρησιμοποιεί με δεξιοτεχνία την κάμερα να περιστρέφεται, μια πάλλουσα χρωματική παλέτα και σκηνές γεμάτες φαντασίας, όπως η βρεγμένη από την βροχή άσφαλτος που μεταμορφώνεται σε λίμνη ή η ονειροπόληση ενός παιδιού που αναδημιουργεί τον Κήπο της Εδέμ ως ένα "πέρα της πραγματικότητας" διόραμα. Η ταινία είναι μια συγκλονιστική ωδή στην "la vie en rose": στις καλύτερες στιγμές της είναι ξέφρενη καθώς αναζητά μια αισθητική που να αντανακλά τον ίλιγγο του έρωτα και του πόθου".
Πρωταγωνιστούν: Γκιγιόμ Κανέτ (Η παραλία, Βιντόκ), Μαριόν Κοτιγιάρ (Ταξί, Το μεγάλο ψάρι)