του Dagur Kari

Η αφήγηση επικεντρώνεται στο πρόσωπο ενός 17χρόνου -ο "ηλίθιος" του χωριού ή μια κρυφή ιδιοφυία- που ζει σ' ένα απομονωμένο φιόρδ στην Βόρεια Ισλανδία. Απομονωμένος από τους πάγους του χειμώνα και τα χιόνια, ο Noi ονειρεύεται να φύγει παρέα με μια νεαρή κοπέλα. Αλλά οι αδέξιες απόπειρές του να φύγει ξεφεύγουν από τον έλεγχό του και καταλήγουν σε αποτυχία. Μόνο μια φυσική καταστροφή μπορεί να ταράξει τον κόσμο του Noi και να του ανοίξει το δρόμο για έναν καλύτερο κόσμο.
Για την ταινία του ο Dagur Kari δηλώνει ότι είναι μια "ταινία του Χονγκ Κονγκ γυρισμένη στο Βόρειο Πόλο. Και στην οποία η κλειστοφοβία είναι το κλειδί για το οπτικό ύφος".
Από μια φυλακή θέλει να αποδράσει ο κεντρικός χαρακτήρας στο Noi Albinoi του Dagur Kari. Με φόντο το κατάλευκο τοπίο της Ισλανδίας, η δραματική πλοκή ορίζεται από την σύγκρουση ενός χαρισματικού προσώπου μ' ένα καταπιεστικό περιβάλλον. Εκφράζοντας την αμφιθυμία και τους δισταγμούς της νεότητας, η σκηνοθεσία διαπνέεται από μια αντισυμβατική διάθεση και ένα πνεύμα ανεξαρτησίας, αυτό που εξάλλου χαρακτηρίζει και τον κεντρικό χαρακτήρα.
Ο Dagur Kari Petursson γεννήθηκε στην Ισλανδία το 1973. Σπούδασε σινεμά στην Δανία και σκηνοθέτησε διαφημιστικά και videoclip. Η πρώτη του μεγάλου ταινία Noi Albinoi χαμηλού προϋπολογισμού, προκάλεσε το ενδιαφέρον στο φεστιβάλ του Ρότερνταμ (2003), αλλά έμεινε εκτός των μεγάλων βραβείων.  Γνώρισε την επιδοκιμασία των κριτικών στα διάφορα φεστιβάλ που προβλήθηκε, ενώ αγοράσθηκε για προβολή από 30 χώρες, μεταξύ των οποίων και οι ΗΠΑ και Βρετανία.
Ο σκηνοθέτης της ταινίας Dagur Kari δηλώνει σχετικά: "Αρχικά σκεπτόμουν να μην γυρίσω την ταινία σε ένα απομονωμένο χωριό και στην σκέψη μου ήταν η πρωτεύουσα, το Ρέικιαβικ. Στη συνέχεια όμως συνειδητοποίησα ότι το Ρέικιαβικ ήταν απόλυτα συνδεδεμένο με την πραγματικότητα. Ήθελα να δημιουργήσω ένα σύμπαν που δεν υπήρχε αληθινά, αλλά υπάρχει δυνάμει. Τα βορειοδυτικά φιόρδ ήταν το πιο ενδιαφέρον μέρος εξαιτίας της ατμόσφαιρας και του πανέμορφου οπτικά τοπίου. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα αποκόπτονται τα μέρη αυτά εντελώς από τον υπόλοιπο κόσμο εξαιτίας της κακοκαιρίας".
"Πρόθεσή μου δεν ήταν να κάνω μια τυπικά "ισλανδική" ταινία. Μου αρέσει να κάνω ταινίες που απεικονίζουν ένα απομονωμένο μικρόκοσμο που δεν είναι μέρος του σύμπαντος που όλοι γνωρίζουμε, αλλά ούτε εντελώς εξωπραγματικό. Να είναι κάπου ενδιάμεσα. Νομίζω όμως η ταινία αυτή καταθέτει κάτι που έχει ειπωθεί πολλές ακόμη φορές: Ο νεαρός επαναστάτης που δεν ταιριάζει πουθενά και αναζητά διέξοδο για να δραπετεύσει. Είναι σχεδόν κλίσε, και εγώ απλώς θέλησα να δώσω τη δική μου εκδοχή σε μια τέτοια ιστορία". "Οι ήρωες είναι για μένα εντελώς βαρετοί. Εννοώ τους ανθρώπους που μπορούν να κάνουν τα πάντα. Νομίζω ότι είναι πολύ πιο ενδιαφέρον όταν απεικονίζονται άνθρωποι που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν εύκολα και δεν ξέρουν πώς να συμφιλιωθούν με τα πράγματα".

(Πηγή: Δελτίο τύπου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης)