του Woody Allen

Συνεχίζοντας την περιπλάνησή του στις ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις και στη μυθολογία τους, μετά το Λονδίνο, τη Βαρκελώνη και το Παρίσι, ο Woody Allen αυτή την φορά επισκέπτεται τη Ρώμη.
Η ταινία αναπαράγει τη μυθολογία (και τα κλισέ ;) της Αιώνιας Πόλης, παρακολουθώντας τέσσερις διαφορετικές, αλλά διαδραματιζόμενες ταυτόχρονα, αφηγηματικές γραμμές. Στην πρώτη ιστορία ένας διάσημος αρχιτέκτονας (Alec Baldwin) που κάνει διακοπές στη πόλη, ζει ξανά τη νεότητα του. Στη δεύτερη ένας μέσος, συνηθισμένος κάτοικος της Ρώμης (Roberto Benigni), που ζει με την οικογένεια του, ξαφνικά γίνεται διάσημος. Στην τρίτη ιστορία, ένα νεαρό ζευγάρι από την επαρχία - (Alessandro Tiberi και Alessandra Mastronardi) - που μόλις έχουν φθάσει στην πόλη , χωρίζει και ακολουθεί διαφορετικές διαδρομές: ο άνδρας καταλήγει αιχμάλωτος της σαγήνης ενός call girl (Penelope Cruz), ενώ η γυναίκα συναντά έναν σταρ του κινηματογράφου. Ενώ στην τέταρτη ένας αμερικανός σκηνοθέτης της όπερας (στον ρόλο ο ίδιος ο 76χρονος σκηνοθέτης) προσπαθεί να ανεβάσει έναν καλλίφωνο νεκροθάφτη πάνω στη σκηνή της όπερας.
Η διασημότητα σε οποιαδήποτε μορφή συνιστά το επαναλαμβανόμενο μοτίβο και στις τέσσερις ιστορίες, είτε πρόκειται για τη δίψα για να γίνει κανείς διάσημος, είτε για τα παράπλευρα προβλήματα που προκαλούνται, είτε για το δέος που δημιουργεί η διασημότητα στους άλλους. Πέρα όμως, από τη δίψα για διασημότητα, όλοι οι χαρακτήρες διακατέχονται από τη θεμελιώδη επιθυμία της αναγνώρισης και της αποδοχής.
Ο David Denby σημειώνει στο περιοδικό New Yorker: «[Η ταινία χαρακτηρίζεται από] ελαφρότητα και ταχύ ρυθμό. Με απαλότητα αλλά και σταθερότητα κινείται μεταξύ ρομαντικής κωμωδίας και σατιρικής φάρσας. Υπάρχουν σ' αυτήν δεκατρείς κεντρικοί χαρακτήρες και αρκετοί ήσσονος σημασίας.»