(Σε Ζηλεύω)
του Claude Chabrol

Οδηγώντας ένα ποδήλατο, η Emmanuelle Béart/ Εμμανουέλ Μπεάρ εισβάλλει, αρχικά στο ξενοδοχείο του ήρωα –στον ρόλο ο François Cluzet- και αργότερα στην προσωπική του ζωή. Μια εισβολή, η οποία θα καταλήξει στο γάμο τους, και που ως τελική συνέπεια θα έχει την πλήρη κατάληψη του χώρου (ξενοδοχείου) και του άνδρα από την ανυπόκριτη σαγήνη της.
Την κατάσταση ερωτικής ευδαιμονίας και φιληδονίας, που βιώνει προσωρινά ο ήρωας της ταινίας του Claude Chabrol/ Κλώντ Σαμπρόλ, θα διαταράξει η παθολογική του ζήλια. Ως μια κατάσταση ακραίων αισθημάτων, περιγράφεται η ζήλια (όπως εξάλλου και ο έρωτας που την γεννάει), ως μια κατάδυση στην κόλαση του ερωτικού πάθους, ως ένα διαρκές και ατελείωτο μαρτύριο: μια κατάσταση όπου τα πράγματα και τα πρόσωπα δεν γνωρίζουν λογική και όρια, όπου οι τόνοι είναι σκοτεινοί, όπου το μίσος είναι η άλλη όψη της αγάπης, και όπου τελικά το αίσθημα της ιδιοκτησίας συγχέεται με (ή συναντά) τον έρωτα.
Η ταινία βασίζεται στο σενάριο μιας ταινίας του Henri-Georges Clouzot, που ο γάλλος σκηνοθέτης ξεκίνησε να γυρίζει το 1964, αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να ολοκληρώσει.

Δ.Μ.