του Abdellatif Kechiche

Η Adèle είναι 15 χρονών και ονειρεύεται να βρει τον έρωτα της ζωής της. Όταν συναντά τον Thomas το όνειρό της φαίνεται να γίνεται πραγματικότητα. Όμως η ζωή της γίνεται άνω κάτω όταν θα βρει μπροστά της την Emma. Η Emma έχει τα μαλλιά της βαμμένα μπλε και θα βοηθήσει την Emma να ανακαλύψει τον ερωτικό πόθο, να προσδιορίσει τον εαυτό της σαν γυναίκα και σαν ενήλικη. Μια παθιασμένη αλλά και χαοτική ιστορία αγάπης έχει ξεκινήσει  ...
Μπροστά στους άλλους, η Adèle μεγαλώνει, αναζητά τον εαυτό της, χάνει τον εαυτό της, βρίσκει τον εαυτό της ...
Προκλητική και βαθύτατα συγκινητική, η ταινία είναι μια επιστροφή του Abdellatif Kechiche στα θέματα που τον απασχόλησαν στην αρχή της καριέρας του: η νεότητα, η ερωτική επιθυμία και η αγάπη.
Ο Abdellatif Kechiche δηλώνει: «Όλες οι ηρωίδες μου περιορίζονται από την κοινωνική τους τάξη. Οι δυσκολίες που έχουν με τη σχέση τους, αυτές που τις αναγκάζει να χωρίσουν -και που τελικά είναι αυτό που υπάρχει στο κέντρο της ταινίας- το μπλοκάρισμα στη σχέση τους, που τελικά προκαλεί τη ρήξη, είναι η διαφορά στην κοινωνική τους θέση, αφού δημιουργεί μια διαφορά στις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Δεν είναι η ομοφυλοφιλία τους -η οποία έτσι και αλλιώς είναι ανεκτή ή κατανοητή, από τον κόσμο γύρω τους.
(...) Το θέμα του χωρισμού, το κενό που κάποιος αισθάνεται, η μοναξιά που κάποιος βιώνει όταν πια δεν αγαπιέται, το πένθος βιώνει κάποιος: Όλοι το έχουν ζήσει, όλοι το έχουν βιώσει, όμως κανένας δεν μπορεί να εξηγήσει τον πόνο που μπορεί να προκληθεί. Ωστόσο αυτό που μ’ ενδιέφερε είναι ότι, παρά τον πόνο, η ζωή συνεχίζεται. Γι’ αυτό, για μένα, η Adèle είναι ηρωίδα. Τα παίρνει όλα πάνω της και συνεχίζει να προχωρά προς το μέλλον της».
(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)