των Marjane Satrapi & Vincent Paronnaud 
Τεχεράνη 1958. Ο Νάσερ Άλι Χαν, ο πιο γνωστός βιολιστής, βρίσκεται με σπασμένο βιολί. Αδυνατώντας να βρει άλλο για να το αντικαταστήσει, νιώθει αβάσταχτη τη ζωή του χωρίς μουσική. Μένει ξαπλωμένος στο κρεβάτι του και βυθίζεται όλο και πιο βαθειά στις ονειροπολήσεις της νιότης του αλλά και στα όνειρα για το μέλλον των παιδιών του. Κατά στη διάρκεια των εβδομάδων που θα ακολουθήσουν, και καθώς τα κομμάτια αυτής της συναρπαστικής ιστορίας αρχίζουν να πλάθουν ένα αρμονικό σύνολο, μαθαίνουμε το συγκινητικό του μυστικό και κατανοούμε το βάθος της απόφασής του να εγκαταλείψει τη ζωή για τη μουσική και την αγάπη.
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο κόμικ-μυθιστόρημα της Marjane Satrapi.
Η σκηνοθέτις της ταινίας Marjane Satrapi δηλώνει στη ηλεκτρονική τοποθεσία www.lagendagolfe.com: «Για την ταινία Persepolis η καλύτερη φόρμα ήταν τα κινούμενα σχέδια. Για αυτήν που είναι μια δραματική κωμωδία, ένας μύθος που διαδραματίζεται τη δεκαετία του 50, πιο κατάλληλο ήταν να γυριστεί στο στούντιο. Για την κάθε ταινία χρειάζεσαι μια διαφορετική προσέγγιση, χρειάζεται να προσαρμόζεσαι. Δεν έχω την αίσθηση ότι υπάρχει το τέλειο στυλ που θα πρέπει να το χρησιμοποιώ ξανά και ξανά. Εάν μπορώ δοκιμάζω διαφορετικά πράγματα, μ’ αρέσει να εξερευνώ διαφορετικούς τρόπους –ακόμα και εάν κάνω λάθος. Αυτό έχει ενδιαφέρον. Διαφορετικά γίνεσαι ένα είδος καλλιτέχνη δημοσίου υπαλλήλου και αυτό δεν είναι κάτι καλό. 
(…) Δεν μπορείς να έχεις τη μια δραματική σκηνή μετά την άλλη. Το ίδιο συμβαίνει και στην πραγματική ζωή. Γι’ αυτό η ταινία είναι πραγματικά ρεαλιστική, νατουραλιστική. Έχεις ένα δυσάρεστο τύπο που είναι δυσάρεστος μέχρι του τέλους. Στην αρχή δεν του αρέσουν τα παιδιά του και το ίδιο συμβαίνει μέχρι τέλους… Υπάρχει μια βαθιά νατουραλιστική πλευρά σ’ αυτήν την ταινία. Και ήταν αυτή πλευρά που μάς επέτρεψε να εισάγουμε στοιχεία φαντασίας.
(…) Μια άλλη από τις ρεαλιστικές αρχές της ταινίας είναι η μη γραμμική αφήγηση. Όταν είσαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι και θυμάσαι τη ζωή σου, αυτό ποτέ δεν γίνεται μ’ ένα τρόπο γραμμικό. Πάντα αυτό που θυμάσαι είναι κομμάτια από ιστορίες όπως σού έρχονται στο μυαλό.»
Η Marjane Satrapi γεννήθηκε στο Ιράν. Φοίτησε στο Γαλλικό Λύκειο της Τεχεράνης και σπούδασε στη Βιέννη προτού εγκατασταθεί οριστικά στη Γαλλία το 1994. Φτάνοντας στο Παρίσι, ξεκίνησε να εργάζεται στο Atelier des Vosges. Είναι η συγγραφέας μιας σειράς κόμικ-μυθιστορημάτων, μεταξύ των οποίων τα Περσέπολις 1-4, Κεντήματα και Κοτόπουλο με δαμάσκηνα. Για το τελευταίο, κέρδισε το Βραβείο Καλύτερου Λευκώματος στο Φεστιβάλ Angoulême.
