(Η απόφαση)
του Tobias Lindholm
(οι δηλώσεις του σκηνοθέτη)

Δεν υπήρξα ποτέ στρατιώτης. Δεν πολέμησα ποτέ. Έχω παρατηρήσει μόνο τον πόλεμο στις ειδήσεις και τις ταινίες. Όταν αποφάσισα να κάνω την ταινία, έπρεπε να βρω ανθρώπους που έχουν μαρτυρήσει πολέμους- Δανούς στρατιώτες, Ταλιμπάν, συγγενείς και πρόσφυγες. Έπρεπε να καταλάβω τη λογική, αλλά όχι την αλήθεια, γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχει αλήθεια πίσω από ένα πόλεμο. Έπρεπε να καταλάβω, για να μπορώ να πω μια ιστορία για ανθρώπους στον πόλεμο. Γιατί αυτοί υπάρχουν. Η Απόφαση αφορά αυτούς.
(...) Η πραγματική ζωή είναι εξαιρετικά συναρπαστική. Για μένα είναι πολύ ενδιαφέρον, να βρω ένα μέρος της πραγματικότητας να εστιάσω και να γίνω σκλάβος του. Δεν οργανώνω την πραγματικότητα με βάση την πλοκή, αλλά αφήνω την πλοκή να καθοδηγείται από την πραγματικότητα.
(...) Προσπαθώ να υπερασπιστώ όσες περισσότερες θέσεις μπορώ, βάζοντας τον εαυτό μου στη θέση άλλων ανθρώπων, παρά να κρίνω τον πόλεμο με βάση τις δικές μου πεποιθήσεις. Δεν πήγα ποτέ ο ίδιος σε πόλεμο, οπότε σκέφτηκα να ξεκινήσω με βάση αυτό που μου έμαθε η μητέρα μου: ο πόλεμος είναι κάτι κακό, όπως και οι άνθρωποι που συμμετέχουν σε αυτόν. Ήθελα να προκαλέσω αυτή τη δήλωση.
(...) Το δίλημμα στην ταινία είναι ότι κάποιοι πρέπει να πεθάνουν για να ζήσουν κάποιοι άλλοι. Πώς παίρνεις μια τέτοια απόφαση με τις σφαίρες να περνούν δίπλα σου; Αναρωτιέμαι τι κάνει σ'έναν άνθρωπο η παρουσία σε μια τέτοια κατάσταση και το βάρος μιας τέτοιας απόφασης. Ποιοί είναι αυτοί οι άντρες πριν φτάσουν εκεί, ποιοί είναι εκεί και ποιοί έχουν γίνει όταν επιστρέφουν; Πώς μπορούμε να το δούμε αντικειμενικά χωρίς να καταδικάσουμε τις πράξεις τους; Πώς εξανθρωπίζουμε το απάνθρωπο; Πώς θα μπορούσαμε ποτέ να κατανοήσουμε τη θέση τους;
(...) Ήθελα να διευρύνω λίγο τη σκοπιά, τόσο οπτικά όσο και θεματικά. Ήταν μεγάλη πρόκληση να μεταφέρουμε το αίσθημα του πολέμου στο σπίτι του Κλάους. Το σπίτι ήταν πολύ σημαντικό μέρος της ιστορίας, γιατί ένας άνθρωπος που φεύγει για να πολεμήσει δεν είναι ανύπαρκτος- είναι σύζυγος μιας γυναίκας και πατέρας κάποιων παιδιών. Αν ήταν μόνο εκείνος, ποιόν θα ένοιαζε; Η ζωή του και οι αποφάσεις του όμως επηρεάζουν κι άλλους. Ένας αριθμός στις ειδήσεις, οι απώλειες, δεν είναι εύκολο να συσχετιστεί κανείς μαζί τους. Αν όμως δεις τους ανθρώπους που επηρεάζονται άμεσα από έναν άνθρωπο στον πόλεμο, ολόκληρη η ιστορία σου αλλάζει.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)