του Pierre Étaix

Ένας εκατομμυριούχος που ζει μέσα στην ανία και την πλήξη, χάνει την περιουσία του στο μεγάλο οικονομικό κραχ του ‘29. Αρχίζει μια ζωή περιπλανώμενου, ενώ ο γιος του Γιογιό, που τον κυνηγά η εικόνα ενός ελέφαντα των παιδικών του χρόνων, θέλει να γίνει κλόουν.
Όπως και στο μεγαλύτερο μέρος της φιλμογραφίας του σπουδαίου Γάλλου σκηνοθέτη Πιέρ Ετέξ, ο κόσμος του τσίρκου πρωταγωνιστεί και στο Γιο-Γιο. Ο Ετέξ αναβιώνει την εποχή του τσίρκου και του μπουρλέσκ, συνθέτοντας ένα μελαγχολικό κομψοτέχνημα, φόρο τιμής σ’ αυτήν την περίοδο του βωβού κινηματογράφου. Τα κωμικά του ευρήματα είναι συνήθως ρεαλιστικά, χωρίς τις σουρεαλιστικές προεκτάσεις των ταινιών εκείνης της εποχής. Εντούτοις το Γιο-Γιο ακροβατεί επιδέξια ανάμεσα στα όρια του ονείρου και της πραγματικότητας, ίσως γιατί βλέπει τον κόσμο με το συναισθηματικό μάτι ενός παιδιού που αρνείται να μεγαλώσει. Η θλίψη της ταινίας προέρχεται από αυτή την συναισθηματική προσέγγιση που επιχειρεί ο Ετέξ: ο κόσμος είναι τραγικός στο συναίσθημα, αλλά κωμικός στη σκέψη. Μέσα από αυτές τις αντιφάσεις γεννιέται η κωμική μελαγχολία του Γιο-Γιο. Ο Πιέρ Ετέξ, σε ρόλο κωμικού ηθοποιού, πέραν του σκηνοθέτη, τα καταφέρνει περίφημα θυμίζοντας τον Μαξ Λίντερ, αλλά και τον «αγέλαστο» Μπάστερ Κίτον.
Σενάριο: Pierre Étaix, Jean-Claude Carrière
Με τους: Pierre Étaix, Claudine Auger, Philippe Dionnet
Χώρα Παραγωγής: Γαλλία
Έτος Παραγωγής: 1965
Διάρκεια: 92'
(δ.τ.)