(Έρωτας χωρίς αύριο)
του Ole Christian Madsen
(το σημείωμα του σκηνοθέτη)

Μια ιστορία αγάπης
«Τι ιστορία» ήταν τα τελευταία λόγια του Έικ Σκάλε για τον νεανικό έρωτα της ζωής του, την Ίμπεν Νάγκελ Ράσμουνσεν. Και τι ιστορία όντως, γι' αυτή την επική σχέση αγάπης με συγκινητικές προεκτάσεις. Mια ιστορία βασισμένη σε αληθινά περιστατικά για την απελπισμένη αγάπη δύο νέων. Ο Έικ και η Ίμπεν μοιράζονται το ίδιο πάθος ο ένας για τον άλλον, ένα πάθος που όλο προσπαθούσαν να αφήσουν, αλλά που ποτέ δεν τους εγκατέλειψε. Εξ ακοής είχα μάθει γι' αυτήν την ιστορία πρώτη φορά πριν από πολλά χρόνια, και δεν την είχα ξεχάσει ποτέ από τότε. Πιστεύω ότι η ιστορία του Έικ και της Ίμπεν είναι καθολική και γνήσια με έναν τρόπο που θα έπρεπε να αγγίξει το κοινό, όχι μόνο στην Δανία και την Ευρώπη, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ταξίδι, ελευθερία, ναρκωτικά
To 1962 ήταν η χρονιά που οι Μπήτνικς εμφανίστηκαν στην Ευρώπη, ένα κίνημα που ενέπνευσε και άνοιξε το δρόμο για τους χίπις. Πολλές ταινίες έχουν γίνει που σχετίζονται με τους χίπις, αλλά λίγες είναι αυτές που ασχολούνται με τους Μπήτνικς εκείνης της περιόδου. Αλλά αυτό είναι ακριβώς που με ενδιαφέρει περισσότερο. Οι Μπήτνικς είχαν αναπτύξει ένα είδος ελευθερίας, που προήλθε από τις πολιτικές τους απόψεις, αλλά σύντομα έγινε πολύ πιο προσωπική. Περισσότερο από το να είναι απλώς εκπρόσωποι για την ειρήνη, την αγάπη και την αρμονία στον κόσμο, οι Μπήτνικς και οι χίπστερς ασχολήθηκαν με τα ταξίδια και τα ναρκωτικά, εμπνευόμενοι συχνά από τους Τζακ Κέρουακ, Άλλεν Γκίνσμπεργκ, Γουίλιαμ Μπάροουζ και Μπομπ Ντίλαν.

Τρεις στο κρεβάτι
Αν και βαθιά ερωτευμένος, ο Έικ έχει κολλήσει στο τέλμα της νέας, ελεύθερης ηθικά περιόδου του κύκλου του. Από την άλλη η Ίμπεν αρνείται απλώς να μοιραστεί τη ζωή της με έναν άντρα μόνο. Έτσι, ο Έικ βρίσκει τον εαυτό του να έχει «υποβιβαστεί» στο τρίτο πρόσωπο σε μια σειρά από σχέσεις αγάπης, όπου η Ίμπεν μοιράζεται με άνδρες πιο αρρενωπούς, έξυπνους ή όμορφους από τον Έικ. Σε αυτά τα πολυγαμικά παιχνίδια έχει εμπλακεί ο Έικ για χάρη της Ίμπεν.

Steppeulvene
Μέσα από τα μάτια του Έικ, η ηλικία του γίνεται αντιληπτή ως βαθιά υπαρξιακή με σημαντικές αναφορές από τον Καμύ, τον Σαρτρ και τον Έρμαν Έσσε, του οποίου το μυθιστόρημα «Steppenwolf» είχε επηρεάσει τον Έικ για χρόνια, ώστε τελικά να το δώσει ως όνομα στο συγκρότημα «STEPPEULVENE», το οποίο ίδρυσε το 1966, σε μια μάταιη προσπάθεια να κερδίσει ξανά την Ίμπεν.

Itsi Bitsi
To πρώτο και μοναδικό άλμπουμ των «STEPPEULVENE» είναι το «HIP», μια επανάσταση από μόνο του που εξακολουθεί να θεωρείται ένα ορόσημο στην ιστορία της ροκ στη Δανία. Πρώτα απ' όλα, το άλμπουμ τραγουδιέται εξ ολοκλήρου στο δανέζικα, σε μια περίοδο που οι περισσότεροι μουσικοί που σέβονταν τον εαυτό τους τραγουδούσαν στα αγγλικά. Και δεύτερον οι στίχοι του Έικ Σκάλε ήταν μοναδικοί και εξακολουθούν να κατέχουν τη δική τους ιστορία, καθότι είναι τόσο ποιητικοί ωσάν αφιλτράριστες δηλώσεις αγάπης για μια γυναίκα με το παρατσούκλι «ITSI BITSI».

Ταξίδι
To «ITSI BITSI» αποτέλεσε ένα παιχνίδι του μυαλού, που εξελίχθηκε σε ένα πλήρες ποιητικό, επικό δράμα. Επομένως ο Έικ από την πρώτη του συνάντηση με την Ίμπεν το 1962, στη συνέχεια στην ενδοσκόπηση τους με το ταξίδι από τη Δανία στο Παρίσι, την Ισπανία, τη Βόρεια Αφρική, την Αθήνα και τη Βαγδάτη και στην τραγική αυτοκτονία του στα σύνορα της Ινδία με το Πακιστάν το 1968. Μαζί με αυτό το ταξίδι ο Έικ αλλάζει κι από πολιτικός ακτιβιστής γίνεται υπαρξιστής συγγραφέας, ποιητής, τοξικομανής, αρχηγός συγκροτήματος και νομάς. Πάντα με την προϋπόθεση ότι η Ίμπεν, υπήρξε μία ξένη στην ίδια του τη ζωή.

Απόλυτη ελευθερία
Κατά κάποιο τρόπο, o Έικ Σκάλε πέτυχε με το έργο της ζωής του. Έζησε την απόλυτη ελευθερία και συνειδητοποίησε ότι οποιαδήποτε ομοιόμορφη κατάσταση της ύπαρξης είναι ο εχθρός του εαυτού της: δηλαδή ότι θα πρέπει να είναι συνειδητή και υπεύθυνη για κάθε βήμα της στο δρόμο της μέσα από τη ζωή. Έτσι, η ταινία είναι μια ιστορία δύο νεαρών εραστών που προσπάθησαν τόσο απεγνωσμένα να επιτευχθεί η απόλυτη ελευθερία - μια ιστορία αγάπης των δύο νέων και η καταβύθισή τους στον κόσμο των ναρκωτικών.

Τίποτα πιο υψηλό
Φαινομενικά, o Έικ θεωρούσε ότι ήταν εύκολο να κάνει πότε ένα βήμα πίσω και πότε ένα βήμα μπρος στη χρήση ναρκωτικών. Φάνηκε ότι είναι πιο εθισμένος από ποτέ, ενώ η Ίμπεν κατέβαλλε ένα υψηλό τίμημα για να ξεκόψει για τα πειράματά τους. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο υψηλό από τη ζωή ενός ανθρώπου, αλλά ο Έικ δεν αυτοκτόνησε εξαιτίας των ναρκωτικών. Αυτοκτόνησε γιατί ο δρόμος τους προς την ελευθερία τον είχε αποστραγγίξει και τον είχε αφήσει εντελώς άδειο. Και τέλος επειδή κατάλαβε ότι δεν θα ήταν ποτέ του όσο ελεύθερος είχε ονειρευτεί.

(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)