(Η ομορφότερη εποχή)
της Catherine Corsini
Εξιστόρηση μιας ερωτικής σχέσης και των περιπλοκών της, η ταινία είναι εστιασμένη όχι κυρίως στις ιδιαιτερότητες, αλλά στις συμβατότητες και τις ασυμβατότητες του έρωτα.
Αρχές της δεκαετίας του 70. Η Delphine (το ρόλο υποδύεται η Izïa Higelin) ζει μια αγροτική ζωή, και παρόλο του συντηρητικού περίγυρου, μοιάζει να είναι σε αρμονία με τον ερωτικό της προσανατολισμό. Ακολουθώντας τους τρόπους μιας μυστικής ζωής, η Delphine θα βρεθεί προ εκπλήξεων όταν θα μετακομίσει στο Παρίσι για σπουδές. Οι απόηχοι της εξέγερσης του Μάη του 68 αφορούν και την ίδια και τον σεξουαλικό της προσανατολισμό. Έρχεται σε επαφή με τις φεμινιστικές ομάδες της εποχής - Mouvement de libération des femmes (MLF)- και δραστηριοποιείται ως ακτιβίστρια. Είναι εκεί που θα γνωρίσει τον έρωτα της ζωής της: η Carole (στο ρόλο Cécile de France), βιώνει τις καθημερινότητες μιας ετεροφυλόφιλης σχέσης, και γι' αυτό η ερωτική συνάντηση με την Delphine έχει όλες τις απολαύσεις και τις εντάσεις ενός απαγορευμένου έρωτα. Ωστόσο, όταν τα πάθη των πρώτων στιγμών καταλαγιάσουν, οι δυσκολίες των σχέσεων εμφανίζονται...
Η σκηνοθεσία παρακολουθεί την πορεία της ερωτικής σχέσης των δύο γυναικών μέσα από το βλέμμα της Delphine -άλλωστε αυτή σ' ένα βαθμό είναι η ηρωίδα: για να κερδίσει τον δικαίωμα στον έρωτα πρέπει να αναμετρηθεί τόσο με το επαρχιακό συντηρητικό περίγυρο, όσο και με τις αντιστάσεις της φίλης της. Οι δυσκολίες της ανάρμοστης για τα δεδομένα της εποχής σχέσης και τα εμπόδια που αυτή συναντά συγκροτούν τα επεισόδια της αφήγησης. Αποφεύγοντας τις μελοδραματικές κοινοτυπίες, η σκηνοθέτις συνδέει το πολιτικό με το προσωπικό. Εστιάζει στα γυναικεία πρόσωπα (και σώματα): Με φόντο την ειδυλλιακή γαλλική ύπαιθρο, η ερωτική ένωση των δύο γυναικών είναι μια εικόνα αρμονίας. Εδώ, αυτό το γαλλικό αγρόκτημα είναι ο (επίγειος) παράδεισος του έρωτα τους, η πιο όμορφή εποχή του έρωτά τους. Και όταν θα συμβεί η έξοδος από αυτόν -όπως εξάλλου συμβαίνει με κάθε παράδεισο-, τότε όλα αποκτούν το γκρίζο χρώμα της καθημερινότητας.
Και είναι τελικά μόνο οι αναμνήσεις (και τα χρώματα) των αισθημάτων που διασώζονται από την λαίλαπα ....
Δημήτρης Μπάμπας
