(Δυο λαχνοί)
του Paul Negoescu

Αυτή η μικρή σε μεγέθη παραγωγής ρουμανική ταινία διαθέτει κάτι από την ανεμελιά και ελαφρότητα των ταινιών περιπλάνησης, με ήρωες άνδρες χωρίς σαφή προορισμό (αλλά όχι και χωρίς προσανατολισμό).
Ο κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας ο Dinel (το ρόλο υποδύεται ο Dorian Boguta) ζει σε μια μικρή επαρχιακή ρουμάνικη πόλη. Αποτυχημένος μηχανικός αυτοκινήτου και παρατημένος από τη γυναίκα του, ο ήρωας βρίσκει καταφύγιο και παρηγοριά στην ανδρική φιλία. Οι φίλοι του, ο Sile (το ρόλο υποδύεται ο Dragos Bucur) και ο Pompiliu (που υποδύεται ο Alexandru Papadopol), ζουν μια ζωή χωρίς υποχρεώσεις: τζόγος, ποτό και χαλαρή ζωή. Όταν οι τρεις φίλοι κερδίσουν το πρώτο λαχνό στο λόττο, αρχίζουν να ελπίζουν ότι η ζωή τους θα αλλάξει. Πρέπει όμως να ξεπεράσουν ένα τελευταίο εμπόδιο: να βρουν το τυχερό λαχνό που κάποιοι νταήδες τους έκλεψαν. Μια περιπλάνηση γεμάτη περιπέτειες και συναντήσεις ξεκινά για τους τρεις φίλους: Τσιγγάνες χαρτορίχτρες, ευγενικές και καλόκαρδες πόρνες, έμποροι ναρκωτικών, κάθε συνάντηση κρύβει ένα μικρό απρόοπτο…
Βασισμένο σ’ ένα διήγημα από τον ελληνικής καταγωγής θεατρικό συγγραφέα Luca Caragiale (που χαρακτηρίζεται ως «ο Μολιέρος της Ρουμανίας» και «ο ιδρυτής του ρουμανικού θεάτρου»), το σενάριο της ταινίας, παρόλο που είναι προκρίνει τον Dinel, είναι κυρίως επικεντρωμένο στους τρεις νεαρούς άνδρες. Παρακολουθεί τις κωμικές τους περιπέτειες και εστιάζει στις ατυχίες τους. Ό,τι χαρακτηρίζει αυτούς τους νεαρούς άνδρες είναι μια παιδικότητα, μια ανευθυνότητα, η απουσία κάθε στοιχείου ενηλικίωσης –και γι’ αυτό η αποτυχία. Και αν για τον κεντρικό ήρωα αυτή η κατάσταση μοιάζει ως μια έκπτωση -ή κατάπτωση από την οικογενειακή ζωή στην εργένικη- , για τους φίλους του μοιάζει ως μια επιλογή.
Υπάρχει μια αίσθηση που συναντάμε και στις ανδρικές ταινίες του Aki Kaurismäki -μια απελπισία και ένα σατυρικό βλέμμα-, ένα χιούμορ που οι αγγλοσάξονες αποκαλούν «deadpan» , ένα κωμικό ύφος που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη έντονου συναισθήματος. Είναι το αίσθημα της αποτυχίας που αναδύει κάθε πράξη και ενέργεια των ηρώων, που εντέλει προκαλεί το κωμικό .
Με αναφορές στο παρελθόν του Ρουμάνικου Νέου Κύματος -επ’ αφορμή της παρουσίας των Dragos Bucur και Alexandru Papadopol στην ταινία Marfa și banii (Cristi Puiu, 2001) και όχι μόνο-, η ταινία κυριαρχείται από την υποκριτική παρουσία των τριών κεντρικών ηθοποιών της. Κάτι μάλλον φυσιολογικό, αφού είναι αυτοί που κατέχουν επιπλέον και τη θέση του παραγωγού…

Δημήτρης Μπάμπας