(Το μαγικό δάσος της Κάισα)
της Katja Gauriloff 
Πορτραίτα δυο προσώπων τόσο διαφορετικών και τόσο ξένων μεταξύ τους, ιστορική παρουσίαση του Β! Παγκοσμίου Πολέμου στη Σκανδιναβία, σκιαγράφηση θρύλων και μύθων ξεχασμένων λαών; το ντοκιμαντέρ αυτό είναι μια μαγευτική στους αφηγηματικούς τους τρόπους καταβύθιση σ' ένα σύμπαν ιδιαίτερο.
Λίγο πριν τον Β! Παγκόσμιο Πόλεμο. Ένας Ελβετός συγγραφέας με καταγωγή από τη Ρωσία, ο Robert Crottet αναζητώντας τη γαλήνη και την ηρεμία της ψυχής θα βρεθεί στην άκρη της γης, στον αρκτικό κύκλο, σε μια κοινότητα ιθαγενών της Λαπωνίας. Ο τόπος είναι τα σύνορα μεταξύ της τότε Σοβιετικής Ένωσης, της Φιλανδίας και της Νορβηγίας Και εκεί γνωρίζει με μια μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκα, την Kaisa, που ανήκει στη φυλή των Skolt Sami, -τη φυλή που πρώτη αποίκησε τη Σκανδιναβία. Γοητευμένος από τις αφηγήσεις της, ο νεαρός συγγραφέας τις καταγράφει και αργότερα μεσούντος του πολέμου, τις εκδίδει σε βιβλίο (The Enchanted Forest Legends of the Scolt Lapps). Τη συνάντηση τους καταγράφει το ντοκιμαντέρ.
Υλικό αρχείου, φωτογραφίες και λήψεις από το φίλο του συγγραφέα Enrique Mendez, κινούμενα σχέδια (που εικονογραφούν τους μύθους), τα ημερολόγια του Robert Crottet, ο (ηχογραφημένος) λόγος της Kaisa: αυτά είναι τα μέσα της σκηνοθεσίας. Η αφήγηση επικεντρώνεται τόσο τις προσωπικές ιστορίες των δύο προσώπων και στα της σχέσης τους, όσο και στο ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο, τις περιπέτειες των ιθαγενών μέσα στο πόλεμο, τους (νομαδικούς και αγροτικούς) τρόπους της δύσκολης ζωής τους. Όμως ό,τι αναδύεται μέσα από τις εικόνες και τις διαπλοκές τους, είναι η προσωπικότητα της Kaisa και οι ιστορίες της: το μυθικό σύμπαν των Λαπώνων, οι θρύλοι, οι δοξασίες, οι μύθοι και πως όλα αυτά αντανακλούν στο πρόσωπο και το λόγο μιας γυναίκας.
Οι ανακλάσεις των ακτίνων του ήλιου του βορρά, στην επιφάνεια μιας λίμνης, σκηνές της αγροτικής ζωής, η λάμψη του χιονιού: Μια αίσθηση μαγικού ρεαλισμού, διαθλάσεις και θραύσματα μιας ποίησης, διαπερνούν τις εικόνες. Αυτό το πορτραίτο της Kaisa δεν είναι παρά η αποκάλυψη ενός κόσμου ξεχασμένου: είναι το μυθικό, θαυμαστό παρελθόν μας που αναγνωρίζουμε σ' αυτό.
Δημήτρης Μπάμπας
