του Gjorce Stavreski

Αυτή η μαύρη κωμωδία – περιπέτεια από τα Σκόπια που εστιάζει στις απρόοπτες δυνατότητες της ζαχαροπλαστικής, είναι παράλληλα και μια συγκινητική απεικόνιση της σχέσης πατέρα -γιου.
Σε απόγνωση λόγω της κατάστασης της υγείας του πατέρα του  -βαριά άρρωστος από καρκίνο- και αδύναμος να αντιμετωπίσει το υψηλό κόστος των φαρμάκων, ο Vele στρέφεται στις μη συμβατικές θεραπείες. Ό,τι όμως θα αλλάξει τη ζωή του είναι η τυχαία ανακάλυψη μιας ποσότητας ναρκωτικών. Ο Vele θα ανακαλύψει τις απροσδόκητες ιδιότητες των συστατικών της μαριχουάνας, όταν χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική. Μαγειρεύοντας κέικ μαριχουάνας ο Vele κατορθώνει να απαλύνει τους πόνους του πατέρας του. Ωστόσο, αυτή του η επιτυχία δεν μένει κρυφή: οι γείτονές του τον πολιορκούν για να προμηθευτούν και αυτοί λίγο από το θαυματουργό κέικ. Και αυτή η επιτυχία έχει και κάποιες δυσάρεστες συνέπειες: όσοι έχασαν την ποσότητα ναρκωτικών την αναζητούν μανιωδώς. Δεν θα αργήσουν να ανακαλύψουν ποίος την έχει πάρει.
Ο σκηνοθέτης ακολουθώντας τους οικείους και προβλέψιμους δρόμους ενός συμβατικού σινεμά δράσης και περιπέτειας, εστιάζει καταρχάς στα κωμικά στοιχεία της δραματικής πλοκής. Δύο είναι εδώ οι πόλοι που παράγουν το κωμικό: το δίδυμο των γκάνγκστερ -μια άμεση αναφορά σε ανάλογα κωμικά δίδυμα- και το στοιχείο του “παραλόγου” που ‘χει σχέση με την χρήση μιας “καταραμένης” και “καταδικασμένης” (στα μάτια ενός συντηρητικού κοινού) ουσίας για θεραπευτικούς σκοπούς: και αυτό συνιστάται και μια απομυθοποίηση της ουσίας. Πέρα από τις κωμικές απολαύσεις που προσφέρει, αυτή η ταινία διαθέτει παράλληλα και έναν ισχυρό συναισθηματικό πυρήνα: είναι η σχέση υποστήριξης πατέρα γιου. Αντιμέτωπος με τους πόνους και τα βάσανα της ασθένειας, ο πατέρας αδύναμος επαφίεται στην στήριξη του γιου: την ανόρθωση της πατρικής φιγούρας επιχειρεί με επιτυχία ο απελπισμένος ήρωας...

Δημήτρης Μπάμπας