(Ραντεβού εκεί ψηλά)
του Albert Dupontel

Μια ταινία για το τραύμα του πολέμου, για τον θάνατο, τη διαφθορά και τη χειραγώγηση με φόντο το Μεγάλο Πόλεμο.
Νοέμβριος 1918. Λίγες μέρες πριν από την Εκεχειρία, ο Εντουάρ Περικού σώζει τη ζωή του Αλμπέρ Μαγιάρ. Οι δύο άνδρες δεν έχουν τίποτα κοινό, εκτός από τον πόλεμο. Ο υπολοχαγός Πραντέλ, διατάζοντας μια άσκοπη επίθεση, καταστρέφει τις ζωές τους. Στα ερείπια του μακελειού του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, αποφασισμένοι να ζήσουν, οι δυο τους προσπαθούν να επιβιώσουν όπως μπορούν. Έτσι, και καθώς ο Πραντέλ σχεδιάζει να κάνει μια περιουσία πάνω στα πτώματα των θυμάτων του πολέμου, ο Αλμπέρ και ο Εντουάρ ετοιμάζουν μια μνημειώδη απάτη με τις οικογένειες των πενθούντων...
Ο σκηνοθέτηςεπιλέγει να απομακρυνθεί σταδιακά από τον ρεαλισμό για να εστιάσει στα συναισθήματα των πρωταγωνιστών της που χαρακτηρίζονται από έναν πόλεμο που συνεχίζεται μέσα τους ακόμα και μετά την επιστροφή στην καθημερινότητα: Βίαιες ζωές, κερδοσκόποι, συγκρούσεις και η φρενήρης αρχή της δεκαετίας του '20.
Ο  Pierre Lemaitre, συγγραφέας του βιβλίου στο οποίο η ταινία βασίζεται, δηλώνει: «Έγραψα ένα μυθιστόρημα όχι για τον πόλεμο, αλλά για το τέλος του πολέμου, που ήταν μια στιγμή διαφορετική και πολύ ιδιαίτερη στην Ιστορία. Αυτός ο πόλεμος δεν είχε προηγούμενο, ήταν μοναδικός. Στη μνήμη του ανθρώπου δεν θα υπάρξει ποτέ κάτι αντίστοιχο. Είναι μέρος του πολιτισμού και της ιστορίας μας, όπως άλλωστε είναι μέρος και της κουλτούρας κάθε Γάλλου. Είναι μια ανεξάντλητη πηγή ιστοριών που ασκεί ιδιαίτερη έλξη στους μυθιστοριογράφους. Άλλωστε, από τότε διαμορφώθηκε και η Ευρώπη του σήμερα»

(δ.τ.)