(Η μεγάλη νύχτα της Νάπολης)
του Claudio Giovannesi

Νάπολη. Ο Nicola και οι φίλοι του είναι δεκαπέντε χρονών. Θέλουν να βγάλουν λεφτά, να αγοράσουν μοντέρνα ρούχα, καινούρια μηχανάκια. Παίζουν με όπλα και κυκλοφορούν στην πόλη για να κερδίσουν τον έλεγχο της περιοχής Sanita. Με την ψευδαίσθηση ότι απονέμουν δικαιοσύνη στη γειτονιά επιδιώκουν το καλό χρησιμοποιώντας βίαια μέσα. Μεταξύ τους έχουν αδερφικές σχέσεις, δε φοβούνται τη φυλακή ή το θάνατο, ρισκάρουν τα πάντα για το τώρα. Με την ανωριμότητα της εφηβείας δοκιμάζονται στον πόλεμο, αλλά οι εγκληματικές τους δραστηριότητες σύντομα τους οδηγούν σε δρόμους μη αναστρέψιμους. Στην απώλεια της αθωότητας. Στο κυνήγι της παρανομίας.
Το La Paranza dei Bambini αφηγείται τη σχέση εφηβείας- εγκληματικότητας. Την αδυναμία να βιώσεις τα πιο σημαντικά συναισθήματα της εφηβείας, την αγάπη και τη φιλία ζώντας μια ζωή γεμάτη εγκληματικές ενέργειες. Η ταινία επιλέγει την οπτική γωνία των νεαρών, χωρίς να τους κρίνει, προβάλλοντας την εφηβική τους ορμή σε σχέση με τον εγκληματικό τρόπο ζωής τους και τη φιλοδοξία τους για εξουσία. Δε βασίζεται σε συγκεκριμένα γεγονότα αλλά σε μια πραγματικότητα υπαρκτή που δεν αφορά μόνο τη Νάπολη. Στον πυρήνα της ταινίας δε βρίσκεται εξάλλου η πόλη αλλά η ηλικία του πρωταγωνιστή της και ο τρόπος με τον οποίο αυτή σχετίζεται με την αμετάκλητη επιλογή του να γίνει εγκληματίας. Η ηλικία της αθωότητας κατά την οποία καλούμαστε να διαλέξουμε ανάμεσα στο καλό και στο κακό.

(πηγή κατάλογος Berlinale 2019, σημειώσεις για την παραγωγή. Π.)