(Στην πατρίδα ανάμεσα σε ξένους, ένας ξένος κι αυτός)
του Nikita Mikhalkov

Στη δύσκολη δεκαετία του 1920, η σοβιετική κυβέρνηση αναζητεί παντού απελπισμένα χρυσό για να αγοράσει αγαθά από το εξωτερικό. Ο ερυθροφρουρός Σίλοφ, κατηγορείται ότι έκλεψε το καλά φυλασσόμενο τρένο που μετέφερε ράβδους χρυσού. Μαθαίνοντας ότι υπεύθυνη για την κλοπή είναι μια συμμορία και για να καθαρίσει το όνομά του, ο Σίλοφ γίνεται μέλος της συμμορίας για να μάθει πού βρίσκεται το κλεμμένο χρυσάφι.
Η πρώτη ταινία του Μιχαλκόφ, ένα ιδιότυπο γουέστερν, μια μελέτη πάνω στην ανδρική φιλία, αλλά κι ένα φιλμ με διαδοχικές ανατροπές.
Η ταινία συνδυάζει τα χαρακτηριστικά μιας "ταινίας φίλων" με ένα "Ανατολικό" look και σκηνικό. Όπως παρατηρεί ο Birgit Beumers, ο Mikhalkov δεν προσπαθεί να απεικονίσει μια ακριβή εκδοχή των γεγονότων, αλλά δημιουργεί το μύθο μιας ηρωικής επανάστασης. Με "πραγματικό σοσιαλιστικό πνεύμα", ο Mikhalkov παρουσιάζει την ιστορία «όπως θα έπρεπε». Δεν βασίζεται σε  ιστορικά δεδομένα και γι' αυτό η σκηνοθεσία θολώνει την ιστορική προοπτική.

(δ.τ.)