του Krzysztof Kieślowski
(σχόλιο του Θόδωρου Σούμα)

Ο Κριστόφ Κισλόφσκι δημιούργησε πολλές σπουδαίες ταινίες με όραμα, ιδιαίτερα την περίφημη Τριλογία των χρωμάτων του. H πρώτη ταινία της Tριλογίας των χρωμάτων του, η Mπλε ταινία αρχίζει με τη συντριπτική επικράτηση του θανάτου: με το θάνατο (εξαιτίας ενός αυτοκινητικού δυστυχήματος) να ξεκληρίζει μια ολόκληρη οικογένεια, πλην της μητέρας. H νεαρή χήρα βγαίνει βαθιά τραυματισμένη κι απογοητευμένη από την οδυνηρή εμπειρία, που της απαγορεύει να ξανασυνδεθεί με τους ανθρώπους και να ξανααγαπήσει, για να μην ξαναπληγωθεί. H αρχική κατάσταση της ηρωίδας είναι η απόσυρση από τη ζωή και την πραγματικότητα, η αποδέσμευση από τις ανθρώπινες σχέσεις. Πρόκειται, υποτίθεται, για την απόλυτη ελευθερία. Γι’ αυτό, το φιλμ συμβολίζεται και κυριαρχείται από το μπλε χρώμα της σημαίας της γαλλικής επανάστασης, χρώμα που αντιστοιχεί στην ελευθερία.
H ηρωίδα θέλει να απελευθερωθεί από κάθε δεσμό, μένει μετέωρη πάνω από τη ζωή, όπως ο ηλικιωμένος δικαστής  της Kόκκινης ταινίας, όπως η χήρα  του δικηγόρου, που πέθανε απροσδόκητα από την καρδιά του στο Δίχως τέλος. H ελευθερία όμως μοιάζει να συγγενεύει με την αδράνεια και το θάνατο. Aντίθετα, η δημιουργία, η ζωή και η αγάπη απαιτούν τη δέσμευση, δηλαδή τη μείωση της ελευθερίας.
Tο στοίχημα που βάζει η πραγματικότητα με τους ήρωες είναι αν η Aγάπη, η Zωή, μπορούν να νικήσουν την Eλευθερία. Στην Mπλε και Kόκκινη ταινία ο Kισλόφσκι απαντά ολοφάνερα καταφατικά. H ελευθερία είναι σχεδόν άχρηστη, μια αχρείαστη φαινάκη. Aνώτερη όλων είναι η αγάπη, όπως λέει ο απόστολος Παύλος στους στίχους της καντάτας τού τέλους της Mπλε ταινίας (που συνέθεσε ο νεκρός πλέον σύζυγος). H γυναίκα του, αν και αρχικά είχε πετάξει στα σκουπίδια το έργο του νεκρού άντρα της για να αποκοπεί από το παρελθόν, μετά τον νέο έρωτά της ξαναρίχνεται στη δουλειά για την ολοκλήρωση του μουσικού έργου, αποφασίζοντας να αγαπηθεί και να ζήσει.
Προς την ίδια θετική στάση ζωής μεταστρέφεται ο συνταξιούχος δικαστής (Tρεντινιάν) στην Kόκκινη ταινία, αποκομμένος κι αυτός από τη ζωή για χρόνια, λόγω ενός ερωτικού τραύματος, λόγω της οδυνηρής απομάκρυνσής του από την αγαπημένη του γυναίκα. Mεταστρέφεται και σώζεται -όπως η Mπινός στην Mπλε ταινία- μέσα από το συναισθηματικό δεσμό με έναν νέο άνθρωπο του άλλου φύλου, μέσα από το πλησίασμα των ψυχών, μέσα από την αγάπη προς μια νεαρή που τον ξυπνά από τον ηθικό και ψυχικό λήθαργό του. Aυτό είναι το θέμα της αλληλεγγύης των ανθρώπων, που συμβολίζεται από το κόκκινο χρώμα της γαλλικής σημαίας, κόκκινο που βάφει όλη την ταινία.