(Άκρη της νύχτας)
του Türker Süer
(κριτική: Καλλιόπη Πουτούρογλου)

Κωνσταντινούπολη 2016. Ο ανερχόμενος υπολοχαγός Sinan καλείται με διαταγή στρατηγού να παραδώσει προσωπικά ο ίδιος τον κατηγορούμενο για ανυπακοή και λιποταξία αδελφό του Kenan σε στρατιωτικό δικαστήριο. Γιος ανώτερου αξιωματικού του τουρκικού στρατού, που είχε στο παρελθόν πέσει σε δυσμένεια και στη συνέχεια αυτοκτόνησε, ο Sinan, ο οποίος μάλιστα είχε καταθέσει κατά του πατέρα του, κουβαλά ένα επιπλέον συνειδησιακό φορτίο πέρα από την ατιμωτική συμπεριφορά του αδελφού του. Η υπέρβαση του αδελφικού δεσμού προς όφελος της πατρίδας είναι η ευκαιρία να αποδείξει για άλλη μία φορά την τυφλή του πίστη στους ανωτέρους του και στον κρατικό μηχανισμό. Σε βαρύ κλίμα και σε μια χώρα που σιγοβράζει κάτω από την επιφάνεια  ένα οδικό ταξίδι ξεκινάει μέσα στη νύχτα, με απρόβλεπτες ωστόσο συνέπειες.
Με βίαιες, κοφτές κινήσεις η κάμερα εστιάζοντας σε μια σειρά αντρικών πορτρέτων προβάλλει εξαρχής την αυστηρή ιεραρχία που διέπει το παρασημοφορημένο στρατιωτικό περιβάλλον του Sinan. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον ο κεντρικός ήρωας που βηματίζει μηχανικά σαν υπνωτισμένος, παγιδευμένος σε έναν δυστοπικό λαβύρινθο που αποτελεί απειλή αλλά και αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξής του, καλείται να αντιμετωπίσει μία νέα πρόκληση. Για να «δείξει ως άντρας στο παιδί του τον δρόμο», όπως τον προτρέπει ο παραγγελιοδότης του. Όταν τη νύχτα του πραξικοπήματος οι μάσκες θα πέσουν και οι αξίες του ήρωα τεθούν για πρώτη φορά υπό αμφισβήτηση, ο Σινάν πρέπει να πάρει μια σημαντική απόφαση «για να μη χάσει την ανθρωπιά του».
 Θέτοντας στο επίκεντρο έναν «στρατιώτη του καθήκοντος» και μία ανταγωνιστική αδελφική σχέση και έχοντας ως φόντο την απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Τουρκία τον Ιούλιο του 2016, ο τουρκικής καταγωγής γερμανός σκηνοθέτης και σεναριογράφος Türker Süer δημιουργεί σ’ αυτή την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του την ατμόσφαιρα ενός πολιτικού και υπαρξιακού θρίλερ, ακολουθώντας για μεγάλο διάστημα τις αγωνιώδεις διαδρομές ενός road movie που φωτίζεται από αποσπασματικά ειδησεογραφικά πλάνα της εποχής. Ο Süer αξιοποιεί με επιδέξιες και εντυπωσιακές οπτικές τεχνικές και τα δύο  είδη, περιορίζοντας τη δράση σε δύο τεταμένα εικοσιτετράωρα και εγκλωβίζοντας τον κεντρικό του ήρωα σε γωνιώδεις, κλειστούς ή ανοιχτούς χώρους γεμάτους υπόγεια ένταση. Από το κλινικό αχανές περιβάλλον του υπουργείου ως την εσωτερική καμπίνα του στρατιωτικού οχήματος και την απέραντη τουρκική ενδοχώρα ο ήρωας δε φαίνεται να έχει διέξοδο διαφυγής. Ακόμα κι όταν τελικά  την επιχειρεί.
Με το Edge of Night/ Gecenin Kıyısı, ταινία που το δεύτερο μέρος της βαραίνει από κάποιους ευτυχώς σύντομους διδακτικούς διαλόγους , ο Türker Süer καταφέρνει να κατασκευάσει ένα αρχετυπικό συγκρουσιακό σύμπαν το οποίο, παρά τις ιστορικές αναφορές, παραμένει τραγικά επίκαιρο.

Φεστιβάλ Βενετίας 2024 (Orizzonti Extra)/ Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2024