του Νίκου Νικολαΐδη

H ταινία - σε μορφή νεκρορομάντσου με έντονα στοιχεία θρίλλερ- περιγράφει κάποιο τρομερό γεγονός από αυτά που λές ότι δεν υπάρχουν μέχρι να τα ζήσεις. Mα πάνω από όλα είναι μια ιστορία αγάπης, έρωτα και τρυφερής συντροφικότητας ανάμεσα σε τρία καταραμένα άτομα: Είναι η ιστορία της Βέρας, της Ελσας καί ενός άντρα που αγαπήθηκαν πολύ. Ετσι ξεκίνησαν νά μεγαλώσουν μαζί αλλά δεν πήγαν και πολύ μακριά.
Oι ήρωες αφήνοντας πίσω τους έναν κόσμο ερειπωμένο και γεμάτο παγίδες, ξεκινάνε μιά νυχτερινή πορεία παραίσθησης και απελπισμένης βίας, όπου ο κάθε ένας με τον δικό του ύπουλο και ανατριχιαστικό τρόπο προσπαθεί να εξοντώσει τον άλλον, για να φτάσει μόνος του και να κατακτήσει την Kόλασή του.
Όμως στο δρόμο τους για την κόλαση, ένα σαρκαστικό χιούμορ στάζει ακόμα και μέσα στις πιό σκοτεινές στιγμές του πάθους τους. Έτσι μπορεί να πεθάνει ο Θάνατος.

Ο Νίκος Νικολαΐδης σε δηλώσεις του στην εφ. Τα Νέα επισημαίνει για την ταινία: "Νιώθω εξαιρετικά μέσα σ' έναν μετακόσμο ενοχών, απολεσθέντος χρόνου, αναμνήσεων του παρελθόντος και του μέλλοντός μου και, φυσικά, εκεί ψάχνω τις αγάπες μου. Έπειτα, τα κορίτσια του παραδείσου είναι τόσο πληκτικά. (...) [Η ταινία] είναι ένα νεκρορομάντζο στο σκοτάδι και τη μαστιγωτική υγρασία των ανεκπλήρωτων επιθυμιών και των φαντασμάτων, εκεί που φυτρώνουν τα υπέροχα σαρκοβόρα άνθη του φιλμ νουάρ. (...) Κάποτε βραχνά, κάποτε παράφωνα, στριγγά κι επίμονα όμως, "τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα" και υπάρχουν και οι κρυφοί δέκτες που συλλαμβάνουν και μεταφράζουν και το κύμα μεγαλώνει και κατεβαίνουν συνεχώς και νέοι Drivers αποκωδικοποίησης."

Χαρακτηριστικό της ταινίας είναι το παρακάτω απόσπασμα του σεναρίου:
ΕΛΣΑ: Ζούσαμε πάντα πάνω σε μια υγρή άμμο κι' αν αυτή η ιστορία είναι εφιαλτική δέν παύει να είναι δικιά μας. Δεν το είχα σε τίποτα να σε σκοτώσω, όταν αγαπάς κάποιον το κάνεις πιό ευκολα.
ΒΕΡΑ: Βέβαια μπορουσα να φύγω και να γλυτώσω τη ζωή μου, αλλά όταν το έδαφος γλιστράει κάτω από τα πόδια σου πρέπει αυτός που θα σε πιάσει ή θα σε σπρώξει παρακάτω πρέπει να είναι καποιος που αγαπάς πολύ... Μόνο τότε όλα αρχίζουν να έχουν κάποια σημασία.
ΑΝΤΡΑΣ: Οι μέρες που είχανε γεύση από καραμέλλα κανέλλας τελείωσαν πια. Χρειάζομαι επειγόντως τα τσιγάρα μου.

Ο Νίκος Νικολαΐδης γεννήθηκε στην Aθήνα. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου και σκηνογραφία Θεάτρου. Eργάστηκε σε δισκογραφική εταιρεία και σαν σκηνοθέτης διαφημιστικών. Σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός, στις ταινίες του.
Φιλμογραφία
1962 Lactimae Rerum, μικρού μήκους ταινία
1975 Eυριδίκη B.A 2037, μεγάλου μήκους ταινία
1979 Tα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα, μεγάλου μήκους ταινία
1983 Γλυκειά συμμορία, μεγάλου μήκους ταινία
1987 Πρωϊνή περίπολος, μεγάλου μήκους ταινία
1990 Singapore Sling, μεγάλου μήκους ταινία
1993 Tο κορίτσι με τις βαλίτσες, μεγάλου μήκους τηλεταινία
1999 Θα σε δω στην Kόλαση αγάπη μου, μεγάλου μήκους ταινία