του Παναγιώτη Ευαγγελίδη

Με φόντο τη Νέα Ορλεάνη μετά την επέλαση του τυφώνα Κατρίνα, η ταινία αφηγείται την ιστορία του Μάικλ και του Τζιμ, δύο μεσήλικων γκέι φίλων και πρώην εραστών, που απένταροι και φορείς του ιού του AIDS, ξαναβρίσκονται ύστερα από είκοσι χρόνια και αποφασίζουν να ενώσουν τις ζωές τους. Φτάνουν στη Νέα Ορλεάνη αμέσως μετά τον τυφώνα Κατρίνα και προσπαθούν να επιβιώσουν φτιάχνοντας και πουλώντας κουκλάκια. Κουβαλάνε και οι δύο ένα παρελθόν που απ’ τη μία τους πονάει, απ’ την άλλη τους βοηθάει να βρίσκουν το κουράγιο να συνεχίζουν, παρά τα οικονομικά τους προβλήματα και αυτά της υγείας τους, ζώντας μέρα με τη μέρα, κομήτες που λάμπουν για μερικές στιγμές καθώς πέφτουν απ’ το στερέωμα. Η ταινία γυρίστηκε τον Ιούνιο του 2010 στη Νέα Ορλεάνη.
Ο Παναγιώτης Ευαγγελίδης σε συνέντευξη τύπου, κατά τη διάρκεια του 15ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, δήλωσε: «οι κεντρικοί χαρακτήρες είναι μετανάστες, εσωτερικοί. Πρόκειται για ένα ζευγάρι μεσήλικων ομοφυλοφίλων, τον Τζιμ και τον Μάικλ, που είναι φορείς του AIDS. Έμεινα μαζί τους για ένα μήνα και έγινα μέρος της καθημερινής ρουτίνας τους, κινηματογραφώντας τους. Η ιστορία τους είναι μια προσπάθεια για επιβίωση, ένας αγώνας ενάντια στη φτώχεια, την ασθένειά τους, αλλά και το κράτος. Είναι πράγματι μετανάστες στη χώρα τους, δεν αναγνωρίζονται από κάθε πολιτεία». Ο σκηνοθέτης πρόσθεσε: «Ζουν με αναμνήσεις από το παρελθόν, συχνά οδυνηρές, αλλά νομίζω αυτό τους κρατά ζωντανούς. Παρά τις διαφορές και τους καβγάδες τους, ο Τζιμ λέει στο τέλος ότι το μόνο που θα τους χωρίσει τελικά είναι ο θάνατος. Το ντοκιμαντέρ είναι μια στιγμή στη ζωή τους και αυτό πιστεύω ότι αιχμαλωτίζει το ντοκιμαντέρ, στιγμές».
Η ταινία They Glow In The Dark (Λάμπουν στο σκοτάδι) βραβεύτηκε με το βραβείο της FIPRESCI για  ελληνική παραγωγή, στο 15ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης (2013). Στο σκεπτικό της επιτροπής αναφέρεται ότι η ταινία είναι «μια αιχμηρή, συγκινητική, χιουμοριστική και πολυεπίπεδη αποτίμηση αυτού που αποκαλούμε ζωή. Τα αφηγηματικά και υφολογικά του χαρακτηριστικά αποφεύγουν όλες τις παγίδες, στερεοτυπικές και ηθικολογικές προσεγγίσεις που συναντώνται συνήθως σε ταινίες που καταπιάνονται με το ευαίσθητο θέμα της σεξουαλικότητας. Πρόκειται για ένα ουμανιστικό φιλμ, με φόντο τη Νέα Ορλεάνη που διερευνά τη φιλία μεταξύ ομοφυλοφίλων, την αρρώστια, την οικειότητα, τη σεξουαλική ταυτότητα, τη φτώχια, τη συντροφικότητα, εν τέλει αυτό που αποκαλούμε αγάπη».

(πηγή δ.τ.)