του Αντώνη Κόκκινου

Τέλος της δεκαετίας του 60, σ’ ένα λύκειο της Αθήνας, οι νεαροί μαθητές προσπαθούν να κινηθούν μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον, μιας εποχής που τελειώνει οριστικά...
Μια μελαγχολική και νοσταλγική ματιά πάνω στη νεολαία, τις αγωνίες και τις ανησυχίες της. Αληθινά συναισθήματα, ειλικρινείς ευαισθησίες και συγκρούσεις γενεών.

Ένα στιγμιότυπο
Παρακολουθώντας την ηρωίδα και τη φίλη της να βγαίνουν απο το βαγόνι του ηλεκτρικού, ο κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας του Αντώνη Κόκκινου, καθυστερεί τόσο, όσο χρειάζεται για να χάσει το τραίνο. Έρωτας από απόσταση ή η ατολμία του ήρωα, το ερωτικό βλέμμα του ήρωα είναι χωρίς ανταπόκριση: ακόμα μια συνάντηση που δεν θα γίνει, μια ερωτική ιστορία που ποτέ δεν θα ξεκινήσει.
Πίσω όμως από αυτήν την πλευρά της μυθοπλασίας, πίσω από αυτή τη μικρή πλατωνική ερωτική ιστορία, κρύβονται όλες οι προσδοκίες μιας δεκαετίας που πέρασε: σαν τους ανεκπλήρωτους έρωτες, σαν τα ραντεβού που χάθηκαν, σαν τις ουτοπίες που η ορμή της καθημερινότητας παρέσυρε, σαν τα όνειρα που οι αλλαγές των καιρών σάρωσαν...
Παίζουν οι Δημοσθένης Παπαδόπουλος, Κώστας Καζανάς, Πέγκυ Τριακαλιώτη, Γιώργος Πυρπασόπουλος, Δέσποινα Τομαζάνη, Δέσποινα Κούρτη, Βαγγέλης Καζάν.

Δ.Μ.