του Μιχάλη Δημόπουλου

Το Attenberg είναι ό τι καλύτερο έλαχε στον ελληνικό κινηματογράφο τον 21ο αιώνα. Μια ταινία – μετεωρίτης που ήρθε από το πουθενά. Μια ταινία που δεν επιβάλλεται με το έτσι θέλω, μια ταινία που πρέπει να της αξίζεις. Οπως κάποιο έργο μοντέρνας τέχνης το προσπερνάει κανείς χωρίς να του δώσει σημασία, φτάνει όμως ένα κλικ για να σταθεί, να το παρατηρήσει και να του αποκαλυφθεί άξαφνα το νοηματικό πλούτο που περιέχει, έτσι και η ταινία της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγκάρη μπορεί να σου ξεφύγει, να περάσει απαρατήρητη.
Στην ουσία, το Attenberg αγκαλιάζει μια πολλαπλή θεματολογία γύρω από το θάνατο, το σεξ, την μύηση και τον νεωτερισμό. Αντισυμβατικά και αβίαστα, χωρίς ψυχολογικά βαρίδια αλλά με αλλοπρόσαλλο χιούμορ, καταφέρνει να ταιριάξει την κατάθλιψη με την χαρμοσύνη, να συνδέσει την εκζήτηση των αλλόκοτων συμπεριφορών με την τρυφερότητα των συναισθημάτων, να χορογραφήσει τα σώματα με παιχνιδιάρικο ύφος, να ελαφρύνει τον θάνατο και να απομυθοποιήσει το σεξ. Εκπληκτικό εγχείρημα που τοποθετεί τον κινηματογράφο ως σύνθετη εκφραστικότητα στην διασταύρωση άλλων τεχνών και μέσων, όπως ο χορός, το θέατρο και η video installation. Μεταμοντέρνα και αφοπλιστική χειρονομία που εμπνέει και την μουσική υπόκρουση της ταινίας από την πανκ στην τζαζ και μέχρι τα νοσταλγικά τραγούδια της Φρανσουάζ Αρντί.
Με ανυπομονησία, ανάμικτη με δέος, περιμένουμε την επόμενη ταινία της Τσαγκάρη…

(δημοσιεύθηκε στον ιστότοπο της εφ. Η Καθημερινή [www.kathimerini.gr], 22.12.2014)

* Ο Μιχάλης Δημόπουλος είναι πρώην Διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Εργάζεται σε εταιρεία παραγωγής κινηματογραφικών ταινιών, είναι μέλος της καλλιτεχνικής επιτροπής στο Lisbon & Estoril Film Festival και ιδρυτικό μέλος των βραβείων LUX του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.