της Αλίκης Δανέζη-Knutsen
Μια κύπρια φοιτήτρια, η Δάφνη, εγκαταλείπει τις σπουδές της και επιστρέφει στη Λευκωσία. Η πόλη όπως και οι άνθρωποι δεν φαίνεται να έχουν αλλάξει, αλλά δεν ενδιαφέρονται πια για το παρελθόν και δεν νοιάζονται ιδιαίτερα για το μέλλον. Όμως μια είδηση στο ραδιόφωνο, σχετική με δύο αγνοούμενους της τουρκικής εισβολής του 1974, οι οποίοι πιθανόν να ζουν στη νότια Τουρκία, αναπτερώνει την ελπίδα της να ξαναβρεί τον πατέρα της. Η αδελφή της Άννα, που είναι φωτο-ρεπόρτερ, δεν πιστεύει ότι υπάρχει ελπίδα να ξαναβρεθεί ο πατέρας τους, αλλά η Δάφνη αποφασίζει να μεταβεί στην περιοχή όπου εντοπίστηκαν οι δύο αγνοούμενοι. Το παρακινδυνευμένο αυτό ταξίδι, σε μια εχθρική χώρα, εξελίσσεται σε περιπέτεια με αρκετές εκπλήξεις, καθώς οι δύο αδελφές συνειδητοποιούν αρκετά πράγματα για τους ανθρώπους, τους τόπους και προπαντός τον εαυτό τους.
Η Αλίκη Δανέζη-Knutsen, σκηνοθέτις της ταινίας, σε συνέντευξή της στο athensvoice.gr μεταξύ άλλων δηλώνει σχετικά με την ταινία: "Ήμουν ενός χρονών και η μητέρα μου έγκυος στην αδελφή μου, όταν έγινε το πραξικόπημα. Ο πατέρας μου πήγε να πολεμήσει για να καταλήξει αγνοούμενος, μέχρι που βρέθηκε το πτώμα του σε ομαδικό τάφο.
Γνωρίζω πως έχω γίνει αυτό που είμαι διότι έζησα φτιάχνοντας συνεχώς σενάρια με τη φαντασία μου πως ο πατέρας μου κάποτε θα εμφανιστεί. Η πρώτη μου ταινία ήταν το οδοιπορικό δύο αδελφών. Αφού διάβασαν τη συνέντευξη ενός βοσκού, στην οποία καταμαρτυρούσε πως συνάντησε δύο Έλληνες στα βάθη της Τουρκίας, αποφασίζουν να ταξιδέψουν εκεί μήπως ο ένας είναι ο αγνοούμενος πατέρας τους. Στην πραγματικότητα η μία το πιστεύει και η άλλη πάει για την εμπειρία του ταξιδιού. Η ταινία παρακολουθεί τη σύγκρουσή τους. Αυτή είναι η μοναδική ταινία μου που εμπνέεται από τα προσωπικά μου θέματα."
Με τις Βάνα Ραμπότα, Στέλλα Φυρογένη.
Η Αλίκη Δανέζη Κνούτσεν σπούδασε Kινηµατογράφο στο Πανεπιστήµιο της Νότιας Καλιφόρνιας και στο Πανεπιστήµιο της Νέας Υόρκης. Ολοκλήρωσε µεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία στο New School for Social Research (υποτροφία Fulbright).
(δ.τ.)
