του Νίκου Κολιούκου
(κριτική: Καλλιόπη Πουτούρογλου)

Το γυμνό σώμα ενός ταλαιπωρημένου μεσήλικα αφήνεται στα χέρια μιας νεαρής γυναίκας που παλεύει να τον μεταφέρει από το μπάνιο στην κρεβατοκάμαρα. Λίγο αργότερα η κοπέλα, υπό το βλέμμα της δασκάλας της, πατάει με δύναμη τα πλήκτρα ενός πιάνου και όλο της το πάθος -ψυχικό και σωματικό- βρίσκει διέξοδο στη μελωδία. Σταδιακά μέσα από σκηνές σκληρής αντιπαράθεσης και σπουδές του Σοπέν, ξετυλίγεται η ιστορία μιας δύσκολης συγκατοίκησης ενός αλκοολικού πατέρα και της τριαντάχρονης κόρης του που κυνηγάει το όνειρο μιας μουσικής καριέρας στο Παρίσι και επιθυμεί όσο τίποτε να απαλλαγεί από το βάρος της φροντίδας ενός χειριστικού γονιού, ενός περιπαικτικού πατέρα. Κλεισμένο σε ένα ασφυκτικά κλειστοφοβικό τετράγωνο κάδρο και μέσα από χαμηλούς αλλά χρωματικά έντονους φωτισμούς, «Το Χάος που άφησε πίσω της» εστιάζει στα πρόσωπα και στα σώματα δύο ανθρώπων που παλεύουν να επιβιώσουν με τον δικό τους τρόπο, πληγώνοντας διαρκώς ο ένας τον άλλον. Η κάμερα τους παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής, μετράει τις ανάσες τους, τις κινήσεις, τους καυστικούς διαλόγους τους, σαν τον μετρονόμο που έχει χάσει προ πολλού το μέτρο. Κι ενώ η στενότητα του κάδρου περιορίζει το βλέμμα του θεατή στις μικρές αλλά χαρακτηριστικές λεπτομέρειες, εκείνες που αναδεικνύουν με ρεαλισμό αλλά και τρυφερότητα, το βάθος των συναισθημάτων, η διαρκής κίνηση της κάμερας στον χώρο και τον χρόνο προσδίδει μια ιδιαίτερη δυναμική στην ταινία. Ό,τι παρακολουθούμε φαντάζει πιστή καταγραφή μιας σκληρής αλλά αυθεντικής πραγματικότητας, - χάρη και στις εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών-, που ξεκινάει in medias res, δηλώνει έμμεσα την αρχή και οδηγεί με μια πιο ανάλαφρη διάθεση σε ένα έξοχα σκηνοθετημένο τέλος.
«Ιστορία για την αγάπη και την εξάρτηση», για όλα αυτά που λαχταράμε και αυτά που θέλουμε να αφήσουμε πίσω μας, η πρώτη μικρού μήκους ταινία του Νίκου Κολιούκου έκανε την ελληνική της πρεμιέρα στο Σπουδαστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Δράμας του 2023, αποσπώντας τα βραβεία Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας για την Μαρίνα Σιώτου, ενώ πραγματοποιεί τη διεθνή της πρεμιέρα στο Επίσημο Διαγωνιστικό Σπουδαστικό Τμήμα La Cinef του 77ου Φεστιβάλ των Καννών.

Φεστιβάλ Καννών (La Cinef) 2024