(Χαμένες Αγάπες)
του Alejandro González Iñárritu

Τρεις ιστορίες αποτελούν την αφήγηση. Στην πρώτη, ο Octavio ζει έναν ένοχο έρωτα για τη γυναικά του αδελφού του Susanna. Οι τεταμένες σχέσεις του ζευγαριού φέρνουν κοντά την νεαρή μητέρα και τον Octavio. Αποφασισμένος να την διεκδικήσει δυναμικά, ο Octavio της δίνει τα χρήματα που κερδίζει από τις σκυλομαχίες. Όμως εξέλιξη δεν είναι αυτή που προσδοκά. Στη δεύτερη ιστορία, ένας εκδότης εγκαταλείπει την σύζυγο και τα παιδιά του για να ζήσει τον έρωτα της ζωής του μαζί μ’ ένα γοητευτικά μοντέλο την Valeria. Ένα σοβαρό ατύχημα και οι συνέπειες που αυτό έχει, διαταράσσουν την ισορροπία στην μεταξύ τους σχέση: μη ελεγχόμενες εντάσεις θα προκληθούν. Στην τρίτη ιστορία ένας ρακοσυλλέκτης αποκαλύπτεται ότι έχει μια σκοτεινή πλευρά. Είναι επαγγελματίας δολοφόνος που αναλαμβάνει συμβόλαια θανάτου. Όμως το παρελθόν του επίσης καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου: έχει εγκαταλείψει σύζυγο και παιδί για να συμμετάσχει στο αριστερό αντάρτικο πόλεων. 20 χρόνια μετά αποφασίζει αν διεκδικήσει πάλι την αγάπη της κόρης του.
Η ταινία διαθέτει μια μη τυπική αφηγηματική δομή: παρόλο που αποτελείται από τρία διαφορετικά μέρη, το καθένα αφιερωμένο σε μια ιστορία, αυτά διαπλέκονται καθώς μικρά επεισόδια από την κάθε μια υπάρχουν στις άλλες. Αυτή η διαπλοκή των τριών αφηγηματικών γραμμών στοχεύει στο να παρουσιάσει το κοινό θέμα που ενώνει τις τρεις ιστορίες. Όλη η ταινία κυριαρχείται από το θέμα της αγάπης –της απαγορευμένης αγάπης, της αγάπης μέσα στο πλαίσιο μιας συμβίωσης, της πατρικής αγάπης, της αδελφικής αγάπης, της συζυγικής. Και πίσω σ’ όλα αυτά ως μια ειρωνική υπόμνηση (;) υπάρχει η αγάπη προς τα ζώα (τα σκυλιά), η ζωοφιλία. Ο τόνος στη ταινία είναι στο τέλος απαισιόδοξος και σκοτεινός και τα κεντρικά πρόσωπα στιγματίζονται από τη μοναξιά. Η περίπλοκη αφηγηματική δομή κρατά το ενδιαφέρον του θεατή αφού κάθε ιστορία θέτει προς επίλυση ένα ζήτημα που παραμένει ανοιχτό μέχρι το τέλος της ταινίας.
Δ.Μ.