(Μικρός ουρανός)
της María Victoria Menis

Απεικόνιση μιας ιδιαίτερης σχέσης ανάμεσα σ’ ένα περιπλανώμενο νεαρό και ένα βρέφος, η ταινία αφηγείται μια παράξενη διαδρομή της ζωής που καταλήγει σ’ ένα απρόοπτο τέλος.
Ο Felix είναι ένας πλάνης χωρίς οικογένεια και χωρίς πατρίδα. Μια μέρα στο σταθμό ενός τραίνου θα γνωριστεί με τον Roberto, έναν ελαιοχρωματιστή. Ο Roberto θα συμπαθήσει τον Felix και θα του προσφέρει εργασία στο αγροκτήματα του. Εκεί θα αναλάβει να βοηθά στις αγροτικές εργασίες την Mercedes, την ιθαγενή γυναίκα του Roberto. Όμως κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο αγρόκτημα, ο Felix θα δεθεί συναισθηματικά με τον Chango, το μωρό του ζευγαριού. Όταν η Mercedes κακοποιημένη από τον σύζυγό της, εγκαταλείψει τη συζυγική εστία τότε ο Felix θα αναλάβει την ολοκληρωτική φροντίδα του Chango. Γρήγορα όμως θα αντιληφθεί ότι το μωρό κινδυνεύει από την ασταθή και αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του Roberto. Ο Felix θα αποφασίσει να φύγει από το αγρόκτημα, παίρνοντας μαζί του και τον Chango.
Η είσοδος ενός ξένου στην κλειστή οικογενειακή ζωή είναι ένα θέμα που έχουμε δει αρκετά συχνά στον κινηματογράφο. Εδώ όμως η σκηνοθεσία δεν εστιάζει στις πιθανές διαταραχές που φέρνει μια τέτοια παρουσία στην ζωή ενός ζευγαριού. Αντίθετα σταδιακά και με αργούς ρυθμούς επικεντρώνεται στο συναισθηματικό δεσμό που αναπτύσσεται ανάμεσα στον νεαρό άνδρα και το μωρό. Οι σχέσεις στοργής και προστασίας σιγά -σιγά επισκιάζουν οτιδήποτε άλλο στην ταινία και γίνονται το κέντρο της. Αυτή όμως η σχέση είναι εντέλει προσχηματική: αυτό που έχει αληθινή σημασία στην ταινία είναι η ψυχολογία του νεαρού άνδρα και η σχεδόν παράλογη -αλλά απόλυτα δικαιολογημένη από το παρελθόν του- εμμονή για το βρέφος. Τελικά η ταινία αποκαλύπτει σταδιακά τον πυρήνα της θεαματικής της, δηλαδή την ψυχολογία ενός νέου μόνου στην ζωή. Ανέστιος, χωρίς οικογένεια και χωρίς άλλους δεσμούς, ο ήρωας θα αντιμετωπίσει αργά ή γρήγορα τους δαίμονες του, καθώς για πρώτη φορά έρχεται αντιμέτωπος με τα τραύματα της παιδικής ηλικίας.
Το τέλος της ταινίας φαίνεται ότι σχηματίζει ένα κύκλο: άλλη μια παιδική ψυχή αφήνεται εγκαταλελειμμένη και μόνη να αντιμετωπίσει την σκληρή πραγματικότητα.
Η σκηνοθέτις της ταινίας María Victoria Menis βραβεύτηκε στο San Sebastián International Film Festival (2004).
Δ.Μ.