του Denis Côté

Την ιδιαίτερη σχέση ενός πατέρα με τη δωδεκάχρονη κόρη του, που ζουν μια αυτάρκη αλλά άχαρη ζωή σε ένα ερημικό προάστιο του χιονισμένου Quebek, παρακολουθεί η ταινία του Denis Côté/ Ντένις Κοτέ . Πατέρας και κόρη (στην ταινία αλλά και στη ζωή) αποτελούν μια κλειστή οικογένεια με τους δικούς της κανόνες επικοινωνίας και συμπεριφοράς. Κι ενώ ο πατέρας επιδίδεται σε διάφορες χειρωνακτικές εργασίες κρατώντας μια στοιχειώδη επαφή με την τοπική κοινωνία , το κορίτσι μένει στο σπίτι «υπό πατρική προστασία», απομονωμένο από τον έξω κόσμο. Καχυποψία, αμηχανία, εσωστρέφεια μέσα σε ένα ψυχρό και παγερά άχρωμο περιβάλλον. Μέχρι που κάποια μυστήρια γεγονότα έρχονται να διαταράξουν την εύθραυστη ισορροπία του κλειστού και σταθερού τους σύμπαντος. Με απέριττα μέσα, παρατεταμένες σιωπές και λιγοστούς διαλόγους αλλά κυρίως το σκληρό λευκό φως της χειμωνιάτικης καναδέζικης επαρχίας, ο Cote καταγράφει μια απλή όσο και παράξενη ιστορία υπαρξιακής και συναισθηματικής μετάβασης. Την έξοδο των δύο ηρώων από έναν κόσμο προβλέψιμο και περιορισμένο σε έναν κόσμο άγνωστο, σκοτεινό αλλά και συναρπαστικό. Η ανακάλυψη του αποτρόπαιου, που βιώνεται διαφορετικά από τον καθένα και παραμένει μυστική ως το τέλος, γίνεται ο καταλύτης που θα τους ωθήσει να περάσουν σε μια πιο ανθρώπινη πλευρά.
Η ταινία, η οποία κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας στο πρόσφατο Φεστιβάλ του Λοκάρνο καθώς και βραβείο πρώτου ανδρικού ρόλου για τον πρωταγωνιστή της, αφήνει ανοιχτά αρκετά ερωτήματα σχετικά με το παρελθόν και την εξέλιξη των ηρώων. Καταφέρνει ωστόσο να οδηγήσει το θεατή από μια κατάσταση αβεβαιότητας και αγωνίας σε ένα χώρο οικείο και συναισθηματικά ασφαλή.

της Καλλιόπης Πουτούρογλου [Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.]