του François Péloquin

Καναδική ύπαιθρος. Καλοκαίρι. Ο 17χρονος Jérémie ζει τις ταραχές της εφηβείας του. Ο πατέρας του Régis είναι ξυλοκόπος και τον πιέζει να τον διαδεχθεί στη δουλειά. Όμως ο Jérémie έχει άλλα όνειρα: θέλει να ξεφύγει από την αγροτική ζωή. Ακούει hip-hop, ντύνεται όπως κάθε νέος της ηλικίας του, τριγυρνά με τους φίλους του. Όταν η σχέση με τη φίλη του διαλύεται, τότε το γεγονός θα διαταράξει τη ζωή του.
Κεντρικό στοιχείο στη δραματική πλοκή είναι η γεμάτη εντάσεις σχέση ανάμεσα στον 17χρονο και τον πατέρα του–το ρόλο υποδύεται ο Roy Dupuis.  Ο πατερναλισμός, η προσπάθεια του πατέρα να επιβάλλει ένα μέλλον στον 17χρονο ήρωα, είναι ο πυρήνας απ’ όπου ξεκινούν όλα. Καθώς, ο ήρωας επιχειρεί να σχεδιάσει την ταυτότητα του, βυθίζεται σ’ ένα χάος – το χάος της εφηβείας. Οι σταθερές της ζωή του–πατέρας, φίλη, φίλοι- διαταράσσονται.
Σχεδιάζοντας το τοπίο μιας ανήσυχης εφηβείας, ο σκηνοθέτης αποτίει φόρους τιμής στο χολιγουντιανό παρελθόν και την ταινία Rebel Without a Cause (1955) του Nicholas Ray. Αναμφίβολα ο εξαιρετικός στην υποκριτική του ερμηνεία νεαρός πρωταγωνιστής Antoine L'Écuyer διαθέτει κάτι από τη λάμψη και τη μελαγχολία του James Dean. Ωστόσο είναι η ντοκιμαντερίστικη αίσθηση στη σκηνοθετική οπτική που απομακρύνει κάθε χολιγουντιανή μίμηση. Ο σκηνοθέτης συνδέει τον νεαρό ήρωα μ’ αυτήν την τοπική κοινότητα του γαλλόφωνου Καναδά, ο νεαρός είναι μέρος του τοπίου.
Ό,τι έχει απέναντι του ο ήρωας είναι ένας τρόπος ζωής που τον αισθάνεται ξένο και ανοίκειο. Και εντέλει η αφήγηση –με τρόπο αργό και εν πολλοίς αδιόρατο- περιγράφει τη διαδρομή της σχέσης του με το γενέθλιο τόπο και την επανάστασή του. Είναι η απελευθέρωσή του, η απόδραση του απ’ αυτόν που υπάρχει στο τέλος.

Δημήτρης Μπάμπας