(Frenzy)
του Emin Alper
(σχετικά με την ταινία)

Η Κωνσταντινούπολη είναι στο έλεος της πολιτικής βίας. Ο Hamza, ένας αξιωματικός υψηλόβαθμο αστυνομία προτείνει στον Kadir υπό όρους αποφυλάκιση. Για να τον απελευθερωθεί πρέπει να εργαστεί σαν πληροφοριοδότης και να παρακολουθεί τη δραστηριότητα των ρακοσυλλεκτών. Ο Kadir δέχεται και αρχίζει να συλλέγει σκουπίδια από τις παραγκουπόλεις, ελέγχοντας για να δει αν περιέχουν υλικό που σχετίζεται με την κατασκευή βομβών. Ο Kadir βρίσκει τον νεώτερο αδελφό του Ahmet σε μία από αυτές τις γειτονιές. Ο Ahmet εργάζεται στο δήμο ως μέρος μιας ομάδας που είναι υπεύθυνη για την εκκαθάριση των αδέσποτων σκύλων. Η σχέση όμως των δύο αδελφών δεν είναι χωρίς προβλήματα…
Ο Emin Alper, σκηνοθέτης της ταινίας, δηλώνει: «Η ταινία αφηγείται το πως το πολιτικό σύστημα μετατρέπει τα "ανθρωπάκια" σε μέρος των βίαιων μηχανισμού του, παρέχοντάς τους την εξουσία και τα μέσα της βίας. Είτε αυτή η βία στρέφεται στα αδέσποτα σκυλιά είτε σε τρομοκράτες, αυτοί οι άνδρες ακολουθούν εντολές - για να εκπληρώσουν τα όνειρά τους ή απλά για να βγάλουν τα προς το ζην. Αδιαφορούν για τις συνέπειες των δραστηριοτήτων τους. Αυτή η άγνοια είναι πράγματικα δική τους επιλογή. Το τραγικό στοιχείο της ιστορίας καθορίζεται τόσο από τις πολιτικές συνθήκες όσο και από τις επιλογές των χαρακτήρων. Ωστόσο, αυτές οι πράξεις τους στρέφονται εναντίον τους, ως αποτέλεσμα της δικής τους παράνοια.»

Το σημείωμα του σκηνοθέτη

Πολιτικό Χάος
Οι Υποψίες /Abluka διαδραματίζονται σε μια πόλη, η οποία οδηγείται σε πολιτικό χάος. Η κατάσταση ξεφεύγει από τους τρομοκράτες που βρίσκουν καταφύγιο στις παραγκουπόλεις. Όταν οι τεχνικές απομόνωσης και διαχωρισμού αυτών των συνοικιών δεν λειτουργούν, το κράτος εφευρίσκει νέες μεθόδους. Οι Υποψίες είναι η ιστορία δύο αδελφών που προσπαθούν να επιβιώσουν σε μια τέτοια γειτονιά. Λένε πως το πολιτικό
σύστημα φτιάχνει "ανθρωπάκια" και τα εντάσσει βίαια στους μηχανισμούς του, παρέχοντάς τους εξουσία και μέσα βίας, τα οποία στο τέλος στρέφονται εναντίον του και οδηγούν στην καταστροφή του.

Ακολουθώντας εντολές
Στις Υποψίες παρατηρώ "ανθρωπάκια", εργαλεία και θύματα της συστηματικής βίας. Ο Kαντίρ είναι ένας πληροφοριοδότης που έχει τη δύναμη να τελειώσει κάποιου τη ζωής μέσω της παρατηρητικότητάς του. Ο Αχμέτ είναι ένα αδέσποτο σκυλί-εξολοθρευτής, η αλληγορία ενός τρομοκράτη κυνηγού. Είτε με μεθόδους βίας που εφαρμόζονται σε αδέσποτους σκύλους ή τρομοκράτες, αυτοί οι άνθρωποι ακολουθούν εντολές - είτε για την εκπλήρωση των ονείρων τους ή απλά για να βγάλουν τα προς το ζην. Αυτοί είναι αδιαφορώντας για τις συνέπειες των πράξεων τους. Ωστόσο, δεν μπορούν να ξεφύγουν από την ασφυκτική κατάσταση που επηρεάζει την πολιτική ατμόσφαιρα. Η γύρω τους βία και η πίεση από τις αρχές τούς οδηγούν όλο και περισσότερο να γίνουν παρανοϊκοί. Το αποτέλεσμα της παράνοιάς τους είναι θανατηφόρο, από τα όπλα που διαθέτουν.

Εχθρός και φίλος
Αυτό που προκαλεί τα γεγονότα στην ταινία είναι η συναισθηματική διαταραχή που βιώνουν τα αδέλφια και οφείλεται σε κάποια μία αφήγησή τους όταν ξανασυναντήθηκαν. Αυτές οι μετατοπίσεις προέρχονται από τη στροφή του εχθρού σε έναν φίλο για τον Αχμέτ, και η στροφή των φίλων σε εχθρούς για τον Καντίρ. Στις Υποψίες, βλέπουμε ότι ένας εχθρός μπορεί να είναι στενός φίλος, ενώ ένας στενός φίλος μπορεί να γίνει τελικά εχθρός. Βλέπω αυτή τη διάκριση σχεδόν τυχαία. Η ανάγκη του Αχμέτ να κερδίσει τα προς το ζην τον κάνει έναν φονιά σκύλων. Το όνειρο του Kαντίρ να αναδημιουργήσει μια οικογενειακή ζωή τον κάνει έναν πληροφοριοδότη. Η μοναξιά του Αχμέτ τον σπρώχνει να κάνει στενό φίλο του έναν εχθρό του (σκύλο), ενώ ένας φίλος του Kαντίρ και το αντικείμενο του πόθου του γίνονται θανάσιμοι εχθροί του. Η ανθεκτική λογική της βίας καταστρέφει όλα τα οικεία πρόσωπα, μεταξύ αυτών και αγαπημένοι άνθρωποι και δημιουργεί αλλοτριωμένους πολιτικούς αντιπάλους. Οι γραμμές μεταξύ εχθρού και φίλου μπορεί να είναι τυχαία, αλλά είναι πολύ ισχυρή. Γι' αυτό ο Kαντίρ και ο Αχμέτ δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, όταν οι χαρακτήρες μετατοπιστούν από τη μία πλευρά στην άλλη.

Ευάλωτοι
Οι χαρακτήρες στην ταινία δεν είναι απλά εργαλεία του συστήματος ή τα θύματα ενός βίαιου σκηνικού. Κάνουν κάποιες επιλογές και έχουν ευθύνες, οι οποίες για μένα φέρουν την ταινία πιο κοντά στην τραγωδία. Οι χαρακτήρες είναι ευάλωτοι, έχουν αδυναμίες που τους οδηγούν σε τραγικές καταστάσεις. Η ανάγκη για αγάπη του Αχμέτ τον αναγκάζει να οικοδομήσει μια στρεβλή σχέση με το Coni, ένα σκυλί. Ο φόβος να το χάσει τον κάνει παρανοϊκό. Οι ανάγκες του Καντίρ για αγάπη και στοργή τον σπρώχνουν συχνά να πατήσει τη σκανδάλη. Προσπαθεί να κερδίσει την αγάπη του Αχμέτ, το φθόνο του για τον χαμένο του αδελφό. Ο αδελφός του Βελί, η επιθυμία του για τη Meral και η ζήλια του για τον Αχμέτ, τον οδηγούν σε παράνοια Kadir. Έτσι, όχι μόνο η πολιτική ατμόσφαιρα και οι αρχές ή οι φίλοι που γίνονται εχθροί, αλλά και οι συναισθηματικές αδυναμίες των χαρακτήρων είναι υπεύθυνες για το τραγικό τέλος.

Χρόνος και μέρος
Οι Υποψίες δεν λαμβάνουν χώρα σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. Θα μπορούσαν να διαδραματίζονται σε ένα εικονικό παρόν, παρελθόν ή στο μέλλον... Οι εμπνεύσεις μου προέρχονται από τις πολυάριθμες βίαιες ιστορίες του σύγχρονου κόσμου. Αυτή η ταινία είχε μακρά αναμονή για να υλοποιηθεί. Άρχισα να τη σκέφτομαι από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Το πρώτο σχέδιο ήταν γραμμένο στα τέλη της δεκαετίας του 2000. Παρά την απόσταση του χρόνου, η σχετικότητα της ιστορίας με την πολιτική κατάσταση στην Τουρκία ήταν δεδομένη. Όταν τη σκεφτόμουν δεν ήξερα ότι το κράτος διεξάγει έναν πόλεμο εναντίον των μαρξιστικών και εθνοτικών αυτονομιστικών κινημάτων και ανταρτών, ήδη από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ασία σε όλον τον 20ο
αιώνα. Καθώς μπήκαμε στον 21ο αιώνα, για πρώτη φορά μετά την τρομοκρατική επίθεση στις 11/9 στις ΗΠΑ, δημιουργήθηκε ένα νέο παγκόσμιο πλαίσιο σχετικά με την έξαρση της πολιτικής βίας. Και τα τελευταία χρόνια, το κύμα των εξεγέρσεων
και οι επαναστάσεις, οι οποίες δεν περιορίζονται στην Αραβική Άνοιξη, δικαιολογούσαν περαιτέρω την κριτική της βίας στην ταινία μου. Όσο για σήμερα, για
άλλη μια φορά στην ανθρώπινη ιστορία, το γιατί κάποιος να ασχοληθεί με την πολιτική βία είναι ένα πιεστικό ερώτημα για όλους μας.

(πηγή κατάλογος Φεστιβάλ Βενετίας, σημειώσεις για την παραγωγή)