(Ματωμένα φασόλια)
της Narimane Mari

Τα «Ματωμένα φασόλια» είναι μια ονειρική απεικόνιση μιας κοινωνίας που μαστίζεται από βίαιες συγκρούσεις εδώ και δεκαετίες. Αντί να ακολουθήσει την ιστορική αφήγηση, αυτή η διεθνώς αναγνωρισμένη ταινία παρουσιάζει μια παιχνιδιάρικη και σουρεαλιστική αναπαράσταση του Πολέμου Ανεξαρτησίας της Αλγερίας, η οποία προκύπτει από τις δραστηριότητες μιας ομάδας παιδιών.
Τα «Ματωμένα φασόλια» είναι η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους της Αλγερινής σκηνοθέτιδος Narimane Mari. Κέρδισε βραβείο στο κύριο διαγωνιστικό τμήμα του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ CPH:DOX στην Κοπεγχάγη το 2013.
Ο επιμελητής Olivier Marboeuf, διευθυντής του κέντρου Espace Khiasma που επικεντρώνεται σε ταινίες και βίντεο καλλιτεχνών, επισημαίνει ότι η ταινία εξετάζει τη ριζοσπαστική προσέγγιση στην απεικόνιση ιστορικών γεγονότων, η οποία υιοθετείται σ’ αυτή την ταινία.
Η σκηνοθέτις δηλώνει σε μια συνέντευξή της στο filmcomment.com: "Ήθελα να επικεντρωθώ στη συναισθηματική πραγματικότητα της κατοχής βλέποντας την μ' ένα φρέσκο βλέμμα-χρησιμοποιώντας την οπτική των παιδιών. Το έναυσμα ήταν η 50η επέτειος της ελευθερίας της Αλγερίας. Όμως ο τρόπος για να φτάσουμε στον πυρήνα του όσων συνέβησαν  ήταν να δούμε πως τα παιδιά μπορεί να τα έχουν βιώσει.
(...) Είδα τα παιδιά όπως τα μικρά ψάρια που αναφέρονται στο ποίημα του Artaud  "Petit poème des poissons de la mer". Τα ντοκιμαντέρ μπορούν να καταγράψουν τα συναισθήματα, όπως και τα γεγονότα.
(...) Δεν με ενδιαφέρει τόσο πολύ η λογική εξήγηση των πραγμάτων, αλλά η αλήθεια που υπάρχει στα όνειρα. Γι' αυτό άφησα τα παιδιά να περιφέρονται σαν να μην ήξεραν τι επρόκειτο να κάνουν στη συνέχεια, αλλά κατά κάποιον τρόπο ως εκ θαύματος έφθαναν στο σωστό σημείο. Και ίσως γι 'αυτό έγινα σκηνοθέτης. Δεν μου αρέσουν οι περιορισμοί και γι 'αυτό πάω πέρα από την αφήγηση."
(δ.τ.)