(6.5 Εκτός Ελέγχου)
του Saeed Roustayi

Έχοντας στο κέντρο ένα σημαντικό κοινωνικό θέμα, την τοξικοεξάρτηση, αυτή η ταινία από το Ιράν είναι ένα  σκοτεινό στους τονισμούς θρίλερ.
Ένας αστυνομικός της δίωξης ναρκωτικών αναζητά μανιωδώς ένα διαβόητο έμπορο ναρκωτικών. Όταν τελικά τον συλλαμβάνει αυτός  επιχειρεί αγωνιωδώς να διαφύγει και να γλιτώσει  της  αμείλικτης  τιμωρίας, της θανατικής ποινής.
Αφηγηματικά η ταινία χωρίζεται σε δύο μέρη, το καθένα με διαφορετικό κεντρικό χαρακτήρα. Στο πρώτο, και εισαγωγικό  των κοινωνικών διαστάσεων του θέματος, ο ήρωας είναι ένας αστυνομικός της δίωξης ναρκωτικών (το ρόλο υποδύεται ο εξαιρετικός και γνωστός από τις ταινίες του Asghar Farhadi , Payman Maadi). Εδώ η ρεαλιστική σχεδόν νατουραλιστική αισθητική που ο σκηνοθέτης επιβάλλει  στρέφει την προσοχή του θεατή, όχι τόσο στον διώκτη (και τους συνεργάτες τους) αλλά στα θύματα. Εικόνες ενός  (κοινωνικού) εφιάλτη είναι ό,τι κυριαρχεί: η αρχική έφοδος στο στέκι των ναρκομανών, οι συνθήκες κράτησης στα κρατητήρια της αστυνομίας, οι στα όρια του γκροτέσκου χαρακτήρες των ναρκομανών. Ένα  ζοφερό κλίμα επικρατεί τελικά και διαταράσσει τις αγωνίες του θρίλερ: είναι οι εικόνες των αθλίων του βίου, η κατάπτωση της ανθρώπινης ύπαρξης που επιβάλλονται στον θεατή, τα θολά σύνορα ανάμεσα στη νομιμότητα και την παρανομία.
Αντίθετα, το δεύτερο μέρος που έχει ως κεντρικό χαρακτήρα τον μεγαλέμπορο ναρκωτικών και τις απόπειρες του να διαφύγει της θανατικής ποινής- παρόλο του νατουραλιστικού του χαρακτήρα διαθέτει ένα πιο εσωτερικό χαρακτήρα . Είναι η προδιαγεγραμμένη πορεία προς το θάνατο και το αναπόδραστό της που προκαλούν τις αγωνίες.
Η κορύφωση αυτού του τμήματος –και εντέλει όλης της ταινίας- είναι μια καταδίκη της θανατικής ποινής. Ο ρεαλιστικός της χαρακτήρα της απεικόνισης και  ο ζόφος του θανάτου που αναδύεται είναι ό,τι μένει ως  τελική επίγευση της ταινίας.

Δημήτρης Μπάμπας