της Anita Rocha da Silveira

Επηρεασμένη από την άνοδο του συντηρητισμού στη χώρα της αλλά και από την επικράτηση ακραίων σωβινιστικών πεποιθήσεων ανάμεσα στους νέους, η βραζιλιάνα σκηνοθέτρια Anita Rocha da Silveira μας παραδίδει ένα εκρηκτικό μείγμα  τρόμου και σάτιρας, εμπλουτισμένου με στοιχεία εφηβικού μιούζικαλ, σε μια σύγχρονη δυστοπική διασκευή του μύθου της Μέδουσας. Από τη μια οι νεαρές παρθένες -"θησαυροί του Κυρίου", που κυκλοφορούν τη νύχτα ως μασκοφορεμένες τιμωροί αχαλίνωτων γυναικείων συμπεριφορών, από την άλλη οι νεαροί παραστρατιωτικοί- "φύλακες των ηθών και της πατρίδας" και στη μέση μια κοινωνία σε μυστικιστικό παραλήρημα φανατισμού και μισαλλοδοξίας.  Μέσα σε ένα μυστηριώδες και γεμάτο ένταση λιντσεϊκό τοπίο από το οποίο δε λείπουν οι συμβολισμοί αλλά κυρίως η έντονη pop αισθητική στη χρήση του χρώματος και του φωτισμού (ταινίες αναφοράς οι Suspiria του Dario Argento και Carrie του De Palma, αν και σε πιο light εκδοχή) ό,τι αναδεικνύεται δεν είναι απλά μια πατριαρχική κοινωνία ευαγγελικού παραλογισμού και καλυμμένης βίας αλλά ένα ΄"ναρκωμένο" περιβάλλον βαθιά καταπιεσμένων  επιθυμιών και συναισθημάτων. Την αφύπνισή του παρακολουθεί η ταινία, τη θυμωμένη επαναστατική κραυγή του.

της Καλλιόπης Πουτούρογλου