(Γάζα, αγάπη μου)
των Arab & Tarzan Nasser
(το σημείωμα των σκηνοθετών)
Το Γάζα, Αγάπη Μου είναι μια γλυκιά δραμεντί, εμπνευσμένη από μια αληθινή ιστορία που συνέβη στη Γάζα το 2014. Όταν ένας ψαράς βρήκε ένα αρχαιοελληνικό άγαλμα του Απόλλωνα στη θάλασσα, η Χαμάς το κατάσχεσε αμέσως και άρχισε να ψάχνει αγοραστή, ελπίζοντας να εξασφαλίσει αρκετά χρήματα για να λύσει τις οικονομικές δυσκολίες της χώρας. Κανείς δεν ξέρει τι συνέβη στο άγαλμα. Κάποιοι λένε ότι πουλήθηκε και μετά καταστράφηκε σε μια εναέρια επίθεση.
Ήταν αρκετά σοκαριστικό να συνειδητοποιείς ότι η κυβέρνησή μας δεν είχε ιδέα τι να κάνει με αυτό το άγαλμα, πέρα από το να το θάψει σε κάποιο κελάρι. Την ίδια στιγμή όμως, είχε κεντρίσει τη φαντασία μας… Τι θα ήταν πιο συναρπαστικό από το να εμφανιστεί ξαφνικά ο Θεός του έρωτα στη Γάζα και να φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή ενός ηλικιωμένου και μόνου ψαρά;
Με αυτήν την ταινία, όπως και με τις προηγούμενες δουλειές μας, θέλουμε να αποτυπώσουμε μια στάλα της καθημερινότητας σε αυτή τη μικρή λωρίδα γης που λέγεται Γάζα. Είναι ένα παράξενο μέρος, όπου οι απλούστερες καταστάσεις μπορούν να εξελιχθούν σε εξαιρετικά πολύπλοκες. Αν και είναι κολλημένος σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, ο πρωταγωνιστής μας βλέπει τη ζωή αλλιώς. Ο Ίσσα είναι ένας αθεράπευτα ρομαντικός και, παρά τις συντηρητικές παραδόσεις της χώρας του, παρά την ηλικία του, παρά τα ατέλειωτα πολιτικά προβλήματα, αγωνίζεται για το δικαίωμα στην αγάπη, κάτι που τον κάνει πραγματικό επαναστάτη.
Το ύφος της ταινίας είναι αστείο, κάποιες φορές σκοτεινό, ακόμα και πικρό, αλλά πάνω απ’ όλα, είναι τρυφερό και μελαγχολικό, όπως ακριβώς ο Ίσσα και η Σιχάμ. Τα πηγαινέλα τους, τα ραντεβού τους, η εξέλιξη της ιστορίας τους αντιμετωπίζονται σχεδόν σαν χορογραφία, κάτι που εντείνει αυτό το αίσθημα γλυκύτητας και μελαγχολίας.
Μια στιγμή κάτω από μια ομπρέλα, ένα βλέμμα στην αγορά, παντελόνια που είναι πολύ κοντά, ένα σουβλάκι σαρδέλας φτιαγμένο με αγάπη… Οι πιο όμορφες ιστορίες, καμιά φορά, είναι και οι πιο απλές.
(πηγή σημειώσεις για την παραγωγή)
