(Μέσα στη μέρα)
του Hong Sang-soo
(κριτική: Δημήτρης Μπάμπας)

Η Sangwon, μία πρώην ηθοποιός -στο ρόλο η γνώριμή μας Kim Min-hee- επιστρέφει από το εξωτερικό και φιλοξενείται από μία φίλη της. Οι δύο γυναίκες δέχονται την επίσκεψη μιας εξαδέλφης της Sangwon, που έρχεται, “δώρα φέρουσα”, αναζητώντας συμβουλές και καθοδήγηση σχετικά με την πορεία της στη ζωή και τις φιλοδοξίες της να γίνει ηθοποιός....
Ο Hong Uiji, ένας διάσημος ηλικιωμένος ποιητής που μόλις έχει σταματήσει το κάπνισμα και ο οποίος είναι σε δίαιτα λόγω προβλημάτων υγείας. Μαζί του, στο περιορισμένων τετραγωνικών σπίτι του, μια νεαρή σκηνοθέτις που γυρίζει γι’ αυτόν ένα ντοκιμαντέρ. Δέχονται την επίσκεψη ενός φερέλπιδος ηθοποιού που και αυτός, “δώρα φέρων”, αναζητάει συμβουλές και καθοδήγηση για τη ζωή....
-Μια ιστορία αντανάκλαση και αντικατοπτρισμός της άλλης. Ένα τρίγωνο προσώπων. Δύο πρόσωπα που συνδέονται με στενή φιλική σχέση, και ένα τρίτο που μπαίνει αποζητώντας την απόκτηση μιας προνομιακής σχέσης με το ένα από τα δύο πρόσωπα.
-Μια στιγμή αφηγηματικής έντασης που προκαλείται από ένα απρόοπτο συμβάν που αλλάζει τις ισορροπίες: Στο πρώτο επεισόδιο είναι η αγαπημένη γάτα της οικοδέσποινας που χάνεται, ενώ στο δεύτερο το παιχνίδι πέτρα-ψαλίδι-χαρτί πού παίζει ο ποιητής με τους δύο νεαρούς.
-Μια διάλεξη σχετικά με το νόημα της ζωής, της τέχνης, του έρωτα, της ποίησης.
Όλα τα πρόσωπα και οι καταστάσεις που υπάρχουν στην ταινία μοιάζουν να κατάγονται από προηγούμενες ταινίες του σκηνοθέτη. Το κεντρικό μοτίβο -ενός φερέλπιδος ενός νεαρού που ζητάει συμβουλή και καθοδήγηση από έναν μεγαλύτερο και πιο έμπειρο σε ηλικία-, συνδέει τη συγκεκριμένη ταινία με την προηγούμενη ταινία του σκηνοθέτη Walk Up (2022). Η επιστροφή από το εξωτερικό υπάρχει επίσης στην ταινία In Front of Your Face (2021), ενώ ο χαρακτήρας του διάσημου ποιητή -το ρόλο εδώ υποδύεται ο Ki Joo-bong- κατάγεται από την ταινία Hotel by the River (2018). Ό,τι έχει κυρίως σημασία εδώ είναι, πέραν της υπόθεσης, η κατασκευή και η σύνθεση της τελικής εικόνας: οι ισορροπίες και οι δυναμικές των σχέσεων μεταξύ των χαρακτήρων, οι αφηγηματικές εντάσεις που ξαφνικά προκαλούνται, οι αδιόρατες μεταβολές που διακρίνουμε στους χαρακτήρες, η λεπτή ειρωνεία που ξαφνικά έρχεται στην επιφάνεια, η μελαγχολία που χρωματίζει κάποιες σκηνές, τέλος η σύνδεση όλων αυτών των στοιχείων σε μια δομή.
Μέρος ενός πολύ ευρύτερου έργου, ψηφίδα και θραύσμα μιας μεγαλύτερης εικόνας, τμήμα ενός κύκλου ταινιών που ακόμα είναι work-in-progress; Αφηγηματικά νήματα που έχουν μια σύνδεση με προηγούμενα, με προηγούμενες ταινίες του σκηνοθέτη, και μια συνέχεια στο μέλλον; Ή εντέλει μια ταινία για τις μικρές απολαύσεις της ζωής: τις χαρές της οικειότητας και της συναναστροφής, τις συζητήσεις χωρίς καμία κατάληξη για το νόημα της ζωής, τους χαλαρούς ρυθμούς;
(η συνέχεια στο επόμενο) θα μπορούσε να είναι οι τίτλοι του τέλους σ' αυτήν την ταινία.
Στο τέλος (;) της αφήγησης ένα ζευγάρι που φτιάχνεται και ο ποιητής που τελικά ξανά υποκύπτει στα παλιά του πάθη, καπνίζοντας αρειμανίως το τσιγάρο του και πίνοντας ουίσκι υπό τους ήχους της κλασικής μουσικής, μάς υποδεικνύουν ένα δρόμο για να εισχωρήσουμε στον πυρήνα της ταινίας...