(Οι άποικοι)
του Felipe Gálvez

Στη Χιλή του τέλους του 19ου αιώνα, τρεις ιππείς προσλαμβάνονται από έναν πλούσιο γαιοκτήμονα για να σημειώσουν την περίμετρο της εκτεταμένης περιουσίας του. Σύντομα, όμως, αυτή η διοικητική αποστολή θα μετατραπεί σ’ ένα αιματοβαμμένο κυνήγι των ιθαγενών της περιοχής. Η ταινία, ένα σκοτεινό, εικαστικά εκθαμβωτικό γουέστερν με στοιχεία ταινίας τρόμου, μάς συστήνει ένα νέο σκηνοθέτη: ο Φελίπε Γκάλβες χρησιμοποιεί  τους κώδικες του σινεμά των ειδών για να ασκήσει κριτική στις θηριωδίες της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας . Μ’ ένα  εικαστικό ύφος, βραδείς αφηγηματικούς  ρυθμούς, μυσταγωγική ατμόσφαιρα και μια ωμά ρεαλιστική, σκληρή απεικόνιση της βίας, το φιλμ αφηγείται μια ιστορία βουτηγμένη στο αίμα και στον θάνατο: τη σφαγή των αυτοχθόνων της Χιλής από τους Ισπανούς γαιοκτήμονες.

Ο Felipe Gálvez σκηνοθέτης της ταινίας δηλώνει στον ιστότοπο latimes.com σχετικά: "Αυτό που μου προκάλεσε το ενδιαφέρον ήταν μια φωτογραφία στην οποία άνδρες πόζαραν μαζί με τα πτώματα των ιθαγενών Selk'nam που είχαν καταδιώξει -την είχα δει στο διαδίκτυο σε μια ανεξάρτητη χιλιανή εφημερίδα. Υπήρχαν φωτογραφίες αυτής της κρυφής γενοκτονίας στη Γη του Πυρός. Αυτή η εικόνα ήταν που με καθήλωσε. Με παρότρυνε να πάω να ερευνήσω αυτή τη σελίδα της ιστορίας της Χιλής που είχε σβηστεί. Στη Χιλή υπάρχουν αρκετές σελίδες που έχουν σβηστεί από την ιστορία, αλλά με ενδιέφερε να πάω σε μια θεμελιώδη σελίδα, από τις αρχές του αιώνα, για να δημιουργήσω έναν προβληματισμό σχετικά με το τι συμβαίνει όταν οι ιστορίες διαγράφονται. Φωτογραφίες όπως αυτή άρχισαν να κυκλοφορούν στο διαδίκτυο πριν από περίπου 15 χρόνια."
Και συνεχίζει " Άρχισα να προετοιμάζομαι για την ταινία παρακολουθώντας γουέστερν. Άρχισα να κατανοώ ότι το γουέστερν είναι μια προπαγάνδα που δικαιολογεί την ιδέα της ανάπτυξης. Ήταν ενδιαφέρον για μένα να χρησιμοποιήσω όλους τους κανόνες του είδους του γουέστερν για να το αμφισβητήσω. Πάντα με εκπλήσσει όταν οι άνθρωποι λένε ότι η ταινία μου είναι πολύ βίαιη, δεδομένου ότι υπάρχουν πολλά γουέστερν για τις σφαγές των ιθαγενών. Ωστόσο, υπάρχει η άποψη ότι υπάρχει περισσότερη βία στους "Εποίκους" από ό,τι σε πολλά άλλα γουέστερν. Ίσως υπάρχει μια ορισμένη αποτελεσματικότητα όσον αφορά την προβολή της βίας στην ταινία μου. Ήμουν μοντέρ για 15 χρόνια πριν κάνω αυτή την ταινία και θέλω να πιστεύω ότι το σενάριο αυτή της ταινίας είναι γραμμένο με κάποιες σκηνές που μπορεί να είχαν γραφτεί για εκείνα τα γουέστερν και που τα στούντιο εκείνης της εποχής δεν θα τις επέτρεπαν στις ταινίες τους. Με αυτή την έννοια, είναι σαν η ταινία μου να είναι φτιαγμένη από διαγραμμένες σκηνές ή από απορρίμματα από άλλες ταινίες, από σκηνές που δεν μπήκαν σε αυτά τα άλλα γουέστερν, αλλά που σίγουρα αποτελούσαν μέρος αυτών των ιστοριών, όπως ο βιασμός, το σεξ μεταξύ ανδρών ή οι ακρωτηριασμοί."

(δ.τ.)