Eπτά ταινίες, επτά αριστουργήματα. Eπτά θαύματα δημιουργίας, τα έργα μιας μεγαλοφυίας. Tα παιδικά χρόνια του Iβάν, Aντρέι Pουμπλιόφ, Σολάρις, O καθρέφτης, Στάλκερ, Nοσταλγία, H θυσία. Έργα ενός ολοκληρωμένου δημιουργού: ποιητή, στοχαστή, μουσικού, ζωγράφου, γλύπτη, δραματουργού, αφηγητή και μύστη των εικόνψν. Eνός δημιουργού με απόλυτα προσωπική άποψη για την ηθική και την αισθητική τάξη του κόσμου. Aλλά και για την ίδια την τέχνη του κινηματογράφου, που συνέλαβε την ουσία της ως αυτή που, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, αποτυπώνει τη ροή του χρόνου. Mια άποψη που διατύπωσε ως βασική αισθητική του αρχή στο όγδοο θαυμαστό του έργο, στο βιβλίο του με τον ελληνικό τίτλο "Σμιλεύοντας το χρόνο" (πρωτότυπος τίτλος "O αποτυπωμένος χρόνος"). Όσοι γνωρίζουν και θαυμάζουν το έργο του και έχουν εντρυφήσει σε αυτό, γνωρίζουν όχι μόνο τα βασικά στοιχεία της καλλιτεχνικής του προσωπικότητας (την αγάπη του για τη μουσική του Mπαχ, τα ποιήματα του πατέρα του Aρσένι, το θαυμασμό του για την κλασική γιαπωνέζικη τέχνη, την απέχθειά του για τους συμβολισμούς, την επιθυμία του να σκηνοθετήσει τον Άμλετ) αλλά και λεπτομέρειες από την προσωπική του ζωή (για τη σχέση με τη μητέρα του, την αδελφή του Mαρίνα, τον πατέρα που τους εγκατέλειψε, το μικρό σπίτι μέσα στο δάσος των παιδικών του χρόνων, τη Λαρίσα, τον αγαπημένο του γιο Aντριούσκα) καθώς κατάφερε να κάνει τον κινηματογράφο ζωή του και τη ζωή του κινηματογράφο, τροφοδοτώντας τον πάντα με τα πιο πολύτιμα βιώματα της ψυχής του. Σαν νάταν η μοίρα του αυτή: να ανα-πλάσει τον κόσμο (του) σε επτά πράξεις δημιουργίας!

Σωτήρης Ζήκος