Μινιμαλιστής πεζογράφος, βιρτουόζος μεταφραστής, λογοτεχνικός και κινηματογραφικός κριτικός, σεναριογράφος και μικρομηκάς κινηματογραφιστής – πολλαπλές δραστηριότητες, οι οποίες διαπλέκονται και αλληλοτροφοδοτούνται.
Ο Αχιλλέας Κυριακίδης εισήλθε στη λογοτεχνία στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ακολουθώντας μια εμφανή πορεία από τους κλειστοφοβικούς διαδρόμους του Κάφκα ως τις εξαγωνικές στοές της μπορχεσιανής Βιβλιοθήκης, και, σχεδόν τυχαία, στον κινηματογράφο με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Πύργος-Τάκης Σινόπουλος (1992) για τη σειρά «Τα Λόγια της Πόλης» του Γιάννη Σμαραγδή. Έκτοτε, η εξέλιξη του συγγραφέα συμβαδίζει με την εξέλιξη του σκηνοθέτη-σεναριογράφου, καθώς η λογοτεχνία φωτίζει «το θείο σκοτάδι» της κινηματογραφικής αίθουσας, και «έμπειρα τράβελινγκ» ή «αστραπιαία φιξ-καρέ», εναλλασσόμενα με γενικά πλάνα και εστιασμένα κάδρα, παντρεύουν τον μαγικό ρεαλισμό ενός «μεταφυσικού ρεαλιστή» με τις σεκάνς του κινηματογράφου. Οι ταινίες της κινηματογραφικής του αλληλουχίας, πολλές από τις οποίες γεννήθηκαν από δικά του διηγήματα, αποκαλύπτουν την προσωπική κινηματογραφική γλώσσα ενός πιστού «υπηρέτη δύο αφεντάδων», ο οποίος αρδεύεται ταυτόχρονα από τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο. Παρά τις διαφορές ανάμεσα στις δύο γλώσσες, ο ίδιος σημειώνει: «Η παράλληλη ενασχόληση και με τις δύο τέχνες βοηθάει στη μεταφορά αφηγηματικών τρόπων από τη μία στην άλλη, αν και, συχνά, συλλαμβάνομαι να σκέφτομαι με εικόνες όταν γράφω, και με λέξεις όταν κινηματογραφώ. Γόνιμη σύγχυση, δε λέω».
Οι ταινίες
Νυμφίος (1994), έγχρωμη, 18΄
Σκηνοθεσία – σενάριο: Αχιλλέας Κυριακίδης. Με τους: Ολυμπία Καράγιωργα, Σταμάτη Μουστάκα.
Πόσο ν’ αντέξουν οι αναστολές μιας μεσόκοπης μοναχικής γυναίκας στην επίμονη πολιορκία του νεαρού κάλλους και του ερωτικού πόθου;
Β΄ Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, Τιμητική Διάκριση Γυναικείας Ερμηνείας (Φεστιβάλ Δράμας 1994)
Recitativo (1995), έγχρωμη, 18 λεπτά
Σκηνοθεσία - σενάριο: Αχιλλέας Κυριακίδης. Με τους: Αγλαΐα Παππά, Κώστα Αποστολίδη, Ρένο Χαραλαμπίδη
Αγαπάει κρυφά τον προϊστάμενό της όσο αγαπά και την όπερα, αλλά ακούει μόνο τις άριες, τους λυρικούς μονολόγους. Ώσπου…
Β΄ Βραβείο Καλύτερης Ταινίας, Τιμητική Διάκριση Μοντάζ (Φεστιβάλ Δράμας 1994)
Jazz (1997), έγχρωμη, 12 λεπτά
Σκηνοθεσία - σενάριο: Αχιλλέας Κυριακίδης. Με τους: Δημήτρη Βογιατζή, Αντιγόνη Αλικάκου, Δημήτρη Σοφιανόπουλο.
Το θέμα δεν είναι «να πάρουνε εκδίκηση τα όνειρα», όπως λέει ο Ελύτης, αλλά πώς θα πάρουμε εμείς εκδίκηση από τα όνειρα.
Καφές (1998), ασπρόμαυρη, 9 λεπτά
Σκηνοθεσία: Αχιλλέας Κυριακίδης. Σενάριο: Αχιλλέας Κυριακίδης, βασ. στο ομότιτλο διήγημα του Λουίς Σεπούλβεδα. Με τους: Αγλαΐα Παππά, Ρένο Χαραλαμπίδη.
Τι φταίει όταν διαλύεται μια σχέση; Ακόμα και ο καφές μπορεί να είναι υπόλογος.
Αλληλουχία των κήπων (1999), έγχρωμη, 6 λεπτά
Σκηνοθεσία: Αχιλλέας Κυριακίδης. Σενάριο: Αχιλλέας Κυριακίδης, βασ. στο ομότιτλο διήγημα του Χούλιο Κορτάσαρ. Με τους: Βαγγέλη Μουρίκη, Νότα Τσερνιάφσκι.
Ένα μονοπλάνο 4 λεπτών για ένα διήγημα μιας σελίδας.
Βραβείο Καλύτερης Βαλκανικής Ταινίας (Διεθνές Φεστιβάλ Δράμας 1999)
Μπαρόκ (2000), έγχρωμη, 6 λεπτά
Σκηνοθεσία: Αχιλλέας Κυριακίδης. Σενάριο: Αχιλλέας Κυριακίδης, Νίκος Παναγιωτόπουλος. Με τους: Βάνα Ραμπότα, Γιάννη Κοκκιασμένο.
Μπαρόκ είναι η τέχνη του παροξυσμού.
Εσωτερικό, νύχτα (2007), έγχρωμη, 17 λεπτά
Σενάριο - σενάριο: Αχιλλέας Κυριακίδης. Με τους: Νότα Τσερνιάφσκι, Βαγγέλη Μουρίκη, Ειρήνη Κυριακίδου.
Τρεις μοναξιές, τρεις ιστορίες, τρεις κλοπές, τρεις δεύτερες σκέψεις.
Nebraska (2008), έγχρωμη, 20 λεπτά
Σκηνοθεσία - σενάριο: Αχιλλέας Κυριακίδης. Με τους: Γιώτα Φέστα, Τάκη Σπυριδάκη, Χρήστο Δήμα.
Τι συμβαίνει όταν ένα παντρεμένο ζευγάρι αποφασίζει ένα roleplay για ν’ αναζωπυρώσει τον έρωτά του.
Τιμητική Διάκριση Σεναρίου (Φεστιβάλ Δράμας 2008)
Μετά τον χαρακτηριστικό ήχο (2009), έγχρωμη, 12 λεπτά
Σκηνοθεσία - σενάριο: Αχιλλέας Κυριακίδης. Με τον Δημοσθένη Παπαδόπουλο.
Ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή ενός μοναχικού άνδρα ανατρέπει τη συναισθηματική του ισορροπία.
Τιμητική Διάκριση Μουσικής (Φεστιβάλ Δράμας 2009)
Ιδιότητες του 2 (2012), έγχρωμη, 15 λεπτά
Σκηνοθεσία – σενάριο: Αχιλλέας Κυριακίδης. Με τους: Ιερώνυμο Καλετσάνο, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου.
Ένας άνδρας αντιμέτωπος με τον εαυτό του – κυριολεκτικά.
(δ.τ.)
